To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
WIDMA GWIAZD Jeśli światło gwiazdy rozszczepimy za pomocą pryzmatu albo siatki dyfrakcyjnej, to otrzymamy tzw. widmo. Jest to obraz uzyskany w wyniku rozszczepienia promieniowania optycznego na składowe o różnych długościach fal, także skład widmowy tego promieniowania. W widmie można łatwo dostrzec, na tle składowej linii ciągłej, liczne linie absorpcyjne. Natężenie tych linii i ich położenie na tle widma ciągłego ( a więc długości fali ) zależą od składu chemicznego i temperatury tej warstwy materii - gwiazdy, w której powstaje promieniowanie. W pierwszym przybliżeniu możemy powiedzieć, że gwiazda promieniuje jak tzw. ciało doskonale czarne. Widmo optyczne emisyjne ( widmo światła emitowanego przez daną substancję) w obszarze widzialnym ma postać jasnych barwnych prążków na ciemnym tle albo zespołu barw przechodzących płynnie (od czerwieni do fioletu ) jedna w drugą ( widmo optyczne ciągłe ). Widma optyczne absorpcyjne powstają w wyniku pochłaniania przez ciało przez które przechodzi promieniowanie o widmie ciągłym, fal o określonych długościach. W obszarze widmowym ma postać ciemnych prążków (lub pasm) na tle ciągłego widma optycznego emisyjnego. Dla atomów i prostych cząsteczek lokalizacja linii absorpcyjnych pokrywa się z odpowiednimi liniami emisyjnymi. Przykładem widma optycznego absorpcyjnego jest widmo Słońca. Badania widma optycznego pozwalają poznać budowę atomów i cząsteczek , charakter oddziaływań międzyatomowych, skład chemiczny substancji Aż do temperatury 4000 K plazma była nieprzezroczysta dla promieniowania i poruszała się razem z promieniowaniem Wraz z obniżeniem się temperatury materia stawała się przezroczysta dla promieniowania i promieniowanie to zaczęło się odłączać od materii. Pozostałość (relikt) tego promieniowania obserwujemy do dnia dzisiejszego na falach radiowych dochodzących do nas ze wszystkich kierunków. Promieniowanie to nosi nazwę reliktowego (szczątkowego) i odpowiada promieniowaniu ciała doskonale czarnego o temperaturze 2,7 K. Obserwacje mikrofalowego promieniowania tła wskazują na wysoki stopień jednorodności. Nie znamy mechanizmu, który mógłby wyrównać powstałe na początku niejednorodności. Wyjściem okazało się wprowadzenie fazy inflacyjnej do wczesnych stadiów rozwoju Wszechświata Przyjmuje się, że w wieku ok.10-35s nastąpiła krótka faza gwałtownego rozszerzenia W. była ona związana z procesem łamania symetrii, podobnym do przejścia fazowego, podczas którego W. rozszerzył się ok.. 1030 razy; w wyniku
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)