To tylko jedna z 9 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Ujęcia promieniste Zasady projektowania ujęć: Ujęcia promieniste wód podziemnych i infiltrowanych. Ujęcia te są nowoczesnym sposobem ujmowania wód, składają się z dwóch podstawowych elementów: ze studni zbiorczej żelbetowej wykonywanej w technologii zapuszczania (średnica 2,5-6,0m, najczęściej 4,0 i więcej). z poziomych zbieraczy wciśniętych promieniście do warstwy wodonośnej z wnętrza studni zbiorczej, dotyczy to tradycyjnej i powszechnie stosowanej technologii budowli Pierwsze ujęcie promieniste zostało wybudowane w latach 30-tych ubiegłego wieku przez inż. Leo Ranneya skąd nazwa studni. Ujęcia te charakteryzują się bardzo dużą wydajnością skoncentrowaną w jednym miejscu i są szczególnie przydatne w warunkach gdy naturalne zasoby wód podziemnych wzbogaca się poprzez proces infiltracji, czyli wprowadzenia naturalnych wód powierzchniowych do warstwy wodonośnej. Mogą być i są stosowane do ujmowania wyłącznie wód podziemnych, szczególnie w warunkach gdy miąższość warstwy wodonośnej jest mała i stosowanie tradycyjnych studni wierconych o filtrach o małej długości wiązałoby się z koniecznością budowy bardzo dużej ich liczby, długich rurociągów tłocznych, lewarowych co wiąże się z wysokimi kosztami budowy i eksploatacji. W tych warunkach znacznie efektywniejsze są ujęcia promieniste. Zbieracze poziome wykonane są z grubościennych rur stalowych ze stali nierdzewnej z perforacją szczelinową (otwory prostokątne). Długości zbieraczy sięgają 100m, najczęściej wynoszą one 30-50m (długość pojedynczego zbieracza). W klasycznej technologii Ranneya procedura wciskań zbieraczy obejmuje kilka etapów: wciskany jest poprzez otwory wykonane w ścianie studni zbiorczej. Pierwszy odcinek zbieracza o długości 1,5-2,5m jest wciskany za pomocą prasy hydraulicznej o nacisku rzędu 100 atm. Pierwszy odcinek zbieracza zakończony jest pilotem o kształcie stożkowym z perforacją szczelinową. Wewnątrz tej rury zewnętrznej prowadzone są dwie dodatkowe rury: - powietrzna - materiałowa po wciśnięciu pierwszego odcinka zbieracza pompuje się poprzez rurę powietrzną sprężone powietrze, powoduje ono rozluźnienie gruntu wokół zbieracza, po czym, za pomocą rury materiałowej odprowadza się do wnętrza studni zbiorczej mieszaninę wody i drobnych frakcji piasku. W tym momencie wokół zbieracza utworzony zostaje filtr naturalny, pełniący bardzo istotną rolę w eksploatacji ujęcia. W filtrze naturalnym usunięte są drobne frakcje gruntu, pozostają frakcje
(…)
…. Sprawia to, iż wydajność Σn wzajemnie ze sobą współpracujących zbieraczy jest znacznie
mniejsza niż suma wydajności pojedynczych zbieraczy przy takiej samej depresji. Ich liczba jest w praktyce
ograniczona.
Jeśli współczynnik filtracji warstwy wodonośnej jest mniejszy niż 110-3 m/s, wówczas liczba zbieraczy
wynosi 5 – 7.
Jeśli wartość współczynnika jest wyższa to liczbę zbieraczy można zwiększyć 8…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)