Temat:
Tranzystorowy układ różnicowy Nazwisko i Imię
Pitala Andrzej
Data wykonania:
09. IV.2003
wydz. EAIiE, Elektronika i Telekomunikacja, II rok, gr 6, środa, godz: 17 00 1. Obserwacja statycznych charakterystyk przejściowych układu różnicowego. W tej części ćwiczenia badaliśmy zachowanie układu różnicowego w zależności od rodzaju zasilania oraz sygnału wejściowego. Charakterystyki obserwowaliśmy na oscyloskopie, na ich podstawie można policzyć wzmocnienie, a także wysnuć wnioski odnośnie kształtu charakterystyk przy różnych warunkach pracy wzmacniacza. Wszystkie rysunki znajdują się na osobnych kartkach.
a) Wzmacniacz zasilany przez rezystor R C = 2 kΩ, I E = 1,5 mA przy U b2 = 0. Wzmocnienie różnicowe wynikające z wykresu wynosi k r = 33, sumacyjne k s = 0. Wzmacniacz pracuje prawie liniowo dla zakresu od -50mV do 50 mV.
b) Wzmacniacz zasilany przez rezystor R C = 2 kΩ, I E = 0,5 mA przy U b2 = 0. Wzmocnienie różnicowe wynikające z wykresu wynosi k r = 11, sumacyjne k s = 0.
c) Wzmacniacz zasilany przez rezystor R E = 10 kΩ, przy U b2 = 0. Wzmocnienie różnicowe wynikające z wykresu wynosi k r = 33, sumacyjne k s = 0.
Widać, że wyznaczone na podstawie wykresów wzmocnienia różnicowe różnią się bardzo nieznacznie od założonych (założone k ur = 30). Fakt, że otrzymane wzmocnienie sumacyjne jest równe zero należy interpretować w ten sposób, że w rzeczywistości jest ono mniejsze niż najmniejsze możliew do zaobserwowania przy aparaturze pomiarowej o tej klasie dokładności którą dysponowaliśmy.
Podczas zmieniania napięcia bazy drugiego tranzystora zmieniało się wzdłuż osi OX położenie przecięcia charakterystyk. Zasilanie bazy tranzystora 2 stałym potencjałem V właściwie nie zmienia charakterystyki układu z bazą tranzystora 2 na potencjale masy. Wynika to z faktu, że jest to charakterystyka napięcia wyjściowego w funkcji napięcia różnicowego, a polaryzacja bazy T2 jedynie zmieni poziom odniesienia napięcia różnicowego. Zmianie ulegnie wartość prądu płynącego przez R E , przez co odkształcą się nieco poziomy charakterystyki wzdłuż osi OY, przy czym kształt charakterystyki i wartości wzmocnień zmianie nie ulegną.
Dla powyższych wykresów tranzystory wchodzą w pełne nasycenie po za zakresem [-100mV ; 100mV]. W zakresie około [-50 mV ; 50 mV ] charakterystyki są prawie liniowe i wzmocnienie możemy traktować jako stałe. W celu poszerzenia tego zakresu można zastosować ujemne sprzężenie zwrotne prądowe-szeregowe realizowane przez rezystory lokalnych sprzężeń emiterowych.
2. Pomiary wzmocnienia układu różnicowego. W tej części ćwiczenia zajmowaliśmy się pomiarem wzmocnienia różnicowego oraz sumacyjnego wzmacniacza w zależności od obciążenia i sposobu zasilania emiterów. W ten sposób dokonaliśmy pomiarów w następujących sześciu przypadkach:
(…)
…, którego wartość nie zależy od wartości rezystancji źródła prądowego w obwodzie emiterów.
3. Badanie wzmacniacza różnicowego jako układu analogowego mnożenia sygnałów.
W układzie modulatora amplitudy obserwowaliśmy zachowanie sygnału zmodulowanego dla obciążenia liniowego i dynamicznego. Jako sygnał modulujący wykorzystaliśmy trapezoidę, sygnałem modulowanym jest sinusoida. Uzyskane przebiegi są przedstawione…
…
0
2
4
3,52
3,52
0
0
3
4
3,30
3,72
0,42
0,105
4
4
5,01
5,03
0,02
0,005
5
4
5,16
5,27
0,11
0,027
6
4
5,01
5,03
0,02
0,005
Zagadnienia:
a) Na czym polega różnica wzmocnienia kur w przypadkach 1 i 2 ?
Są to przypadki zasilania źródłami prądowymi o wartościach odpowiednio 0.5 i 1.5 mA. Jak wiadomo wzmocnienie różnicowe jest wprost proporcjonalne do wartości transkonduktancji, która to jest funkcją prądu…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)