Tradycyjne sieci dostępowe Obecnie najbardziej popularne i stosowane są światłowodowo-miedziane sieci FITL (Fiber In The Loop) oraz światłowodowo-koncentryczne sieci telewizji kablowej HFC (Hybrid Fiber-Coax). opracowanie nowych sposobów realizacji usług szerokopasmowych w istniejących telekomunikacyjnych sieciach dostępowych: o przewodach miedzianych - tzw. techniki xDSL, natomiast w sieciach telewizji kablowej CATV - techniki kablowych modemów cyfrowych (Cable Data Modem).
Tradycyjna, pierwotna sieć telekomunikacyjna składała się z trzech podstawowych elementów: central telefonicznych, systemów teletransmisyjnych łączących centrale między sobą oraz dostępowych sieci abonenckich służących do przyłączenia abonentów do central. Budowa Nową architekturę sieci, w przeciwieństwie do tej w ujęciu tradycyjnym, tworzą cztery elementy: centra komutacyjne, sieć transportowa, sieć dostępowa oraz sieć zarządzania i utrzymania. Centra komutacyjne są to duże węzły komutacyjne, celowo nie nazywane centralami telefonicznymi, gdyż obejmują inne usługi związane np. z transmisją danych. Sieć transportowa odpowiada w przybliżeniu sieci transmisyjnej. oparta na wykorzystaniu systemów SDH o dużych przepływnościach (obecnie bazująca na WDM), opiera się głównie na strukturze kratowej i/lub pierścieniowej sieci, stanowi rodzaj szerokopasmowej autostrady telekomunikacyjnej łączącej pozostałe elementy fizyczne sieci. Punkty przyłączeniowe w sieci transportowej są nazywane węzłami dostępu. Sieć dostępowa, pomiędzy abonentem a węzłem dostępu. możliwe jest również bezpośrednie przyłączenie do centrum komutacyjnego. Sieć zarządzania i utrzymania jest siecią wydzieloną logicznie, obejmuje wszystkie trzy wcześniej wymienione. Stanowi jednolity system zarządzania, obejmujący wszystkie składowe sieci, Rozwiązanie tradycyjne telefonicznej sieci dostępowej oparte jest całkowicie na sieci kablowej o przewodach miedzianych. Charakterystyczne dla tego rozwiązania jest to, iż abonenci są przyłączeni bezpośrednio do centrali telefonicznej duża odległość abonenta od centrali sprawia, iż realizacja jakichkolwiek usług przesyłu danych jest trudna i kosztowna.
Zjawiska towarzyszące transmisji xDSL: Na nieliniową zależność tłumienności w funkcji częstotliwości zasadniczy wpływ ma średnica żył miedzianych i rodzaj użytej izolacji kabla. Korzystniejsze charakterystyki mają pary o większej średnicy żył, A - tłumienność falowa - 20 log Uk/Up, zarówno tłumienie jak i opóźnienia sygnału w fizycznie realizowalnych torach transmisyjnych zależą od częstotliwości. Straty energii sygnału w materiale przewodzącym są w przybliżeniu, proporcjonalne do pierwiastka kwadratowego z częstotliwości sygnału, a straty dielektryczne rosną proporcjonalnie do częstotliwości, wyższe harmoniczne docierają z mniejszą amplitudą. efekt naskórkowy, który oznacza, że prądy o wysokiej częstotliwości zwykle przepływają tylko w zewnętrznej części przewodnika. zwiększenie tłumienia dla wysokich częst., można zwiększyć moc ale ogr. Jest przesłuch miedzykan. I normy prawne EMC.
(…)
… skutki tłumienia sygnału wprowadza się specjalne metody kodowania tego sygnału przed wprowadzeniem go do linii transmisyjnej (zmniejszenie pasma i zmniejszenie tłumienia) Im węższe jest zatem pasmo przenoszenia sygnału, tym łatwiej uniknąć niekorzystnych (wyższych), ze względu na transmisję sygnału w torze kablowym, zakresów częstotliwości. Jednocześnie uzyskuje się minimalizację wpływu procesu…
… otoczone są folią (porządkujhe pary), Kabel STP (shielded twisted pair). Każda z par jest ekranowana oplotem (poprawia zdolność przenoszenia sygnału). Kabel koncentryczny składa się z dwóch przewodów umieszczonych jeden wewnątrz drugiego, co zapewnia większą odporność na zakłócenia a tym samym wyższą jakość transmisji - duża awaryjność instalacji z k. Konc.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)