Sztuka współczesna - Bauhaus

BAUHAUS Do prekursorów Bauhausu należeli: berliński architekt Peter Behrens i Henry van de Velde , założyciel Szkoły Rzemiosł Artystycznych. Jednym ze współpracowników Behrensa był Walter Gropius , który dość szybko dał się poznać jako nowoczesny twórca. Zaczął propagować ideę standaryzacji ze względu na możliwości technologiczne przemysłu budowlanego. Dążył do połączenie techniki ze sztuką . Rodziła się koncepcja wzornictwa przemysłowego i nowego podejścia do projektowania form produkowanych taśmowo. W płaszczyźnie filozoficznej istotną rolę odgrywały zapatrywania i idee polityczne twórców Bauhausu, głównie socjalistyczne .
Walter Gropius zasłynął m.in. wzorcową fabryką na wystawie Deutche Werkbundu w Kolonii w 1914 . Po wojnie reaktywował ( 16 marca 1919 ) i zjednoczył w Weimarze szkołę budownictwa - Bauhaus. Twierdził, ze wszyscy rzemieślnicy są artystami, jak też wszyscy artyści powinni być dobrymi rzemieślnikami. Nazwa Bauhaus nawiązywała do średniowiecznej Bauhütte , strzechy budowlanej, łączącej sobie wszystkie dziedziny rzemiosła budowlanego, a zatem oznaczała wykształcenie wszystkich artystów za pomocą jednakowego kursu wprowadzającego o formach, materiałach, kolorach. Chodziło o to by odwrócić złe nawyki ucząc rysunku i komponowania przestrzennego. Kurs wstępny trwał pół roku, następnie uczniowie przechodzili na trzyletnie warsztaty: metalu , malarstwa ściennego, drewna, kompozycji przestrzennej, rzeźby. Kończąc ten kurs otrzymywało się wykształcenie w szerokim zakresie.
W roku 1925 , w związku z niechęcią konserwatywanych władz Weimaru, przeniesiono Bauhaus do Dessau , gdzie Walter Gropius wzniósł zespół nowoczesnych budynków uczelni oraz osiedle dla wykładowców, zwanych mistrzami . Po przeniesieniu Bauhausu, jeszcze do 1927 roku funkcjonował on pod kierownictwem Gropiusa. W 1932 roku finansowanie Bauhausu przez nazistowskie władze Dessau zostało zawieszone, a uczelnia przeniesiona do Berlina jako prywatna szkoła Miesa van der Rohe . Uczelnia działała do 1933 , a w 1934 została ostatecznie zamknięta przez hitlerowców . W USA od 1937 László Moholy-Nagy próbował odrodzić uczelnię pod nazwą New Bauhaus w Chicago . Także w Niemczech w 1946 w Berli nie Zachodnim podjęto próbę reaktywacji, ale nie uzyskano już tej samej jakości nauczania co w dawnej uczelni. Pewną kontynuacją była też Wyższa Szkoła Projektowania w Ulm , założona przez Agnes Scholl i Maksa Billa , działająca w latach 1953 - 1968 . Archiwum Bauhausu posiadające duży zbiór prac jego uczniów i mistrzów znaduje się w zrealizowanym pośmiertnie ( 1976 ) budynku Gropiusa w Berlinie.
Bauhaus dokonał radykalnego przewartościowania poglądów na różne rodzaje sztuki . Oprócz funkcjonalizmu , który stał się trwałym wkładem w dziedzinę wszelkiego projektowania przestrzeni i przedmiotów, architekci i inni artyści Bauhausu wnieśli różne osobiste koncepcje, często odbiegające od powszechnie akceptowanego poziomu akceptacji. Bauhaus był miejscem dyskusji i ścierania się opinii, miejscem fermentu umysłowego, który (szczególnie po dojściu

(…)

…
BAUHAUS
Do prekursorów Bauhausu należeli: berliński architekt Peter Behrens i Henry van de Velde, założyciel Szkoły Rzemiosł Artystycznych. Jednym ze współpracowników Behrensa był Walter Gropius, który dość szybko dał się poznać jako nowoczesny twórca. Zaczął propagować ideę standaryzacji ze względu na możliwości technologiczne przemysłu budowlanego. Dążył do połączenie techniki ze sztuką…
…. dzielnica Berlina), nie ukończył jednak studiów. Dzięki mecenatowi kolekcjonera sztuki Karla-Ernsta Osthausa został asystentem Petera Behrensa w Berlinie, w jego biurze poznał m.in Ludwiga Miesa i Charles'a E. Jeanneret (Le Corbusiera). U Behrensa współprojektował halę turbin w Berlinie-Moabicie.
Gropius w czasie studiów przyjeżdżał często do wsi Jankowo (Janikow) pod Drawskiem Pomorskim, gdzie mieszkała…
... zobacz całą notatkę