System operacyjny tworzy środowisko dla uruchamiania i pracy programów. Składa się z setek czy tysięcy mniejszych części zwanych funkcjami, które mogą być przez programy przywoływne, by wykonać podstawowe zadania, takie jak wyświetlenie ciągu znaków na ekranie czy wprowadzenie tekstu z klawiatury.
Podstawy działania System operacyjny zarządza czterema aspektami operacji komputerowych: procesami, alokacją pamięci, operacjami wejścia wyjścia (I/O) plików i urządzeniami wejścia/wyjścia. Z jego pomocą programy przez sterowniki urządzeń sięgają do sprzetu komputerowego.
Przede wszystkim system operacyny musi posiadać mechanizm dla uruchamiania procesów, znanych jako programy. W systemie DOS jest to funkcja zwana EXEC. Gdy w znaku zachęty DOS wpisywana jest nazwa programu, to program wyświetlający znak zachęty i odczytujący wprowadzane znaki - COMMAND.COM - wyszukuje program o tej nazwie, wzywa funkcję EXEC i przekazuje jej wpisaną nazwę programu. Funkcja EXEC ładuje dany program do pamięci i zaczyna go wykonywać.
Drugim podstawowym zadaniem systemu operacyjnego jest zarządzanie pamięcią ( memory management ) dostępną dla niego i dla innych programów. Celem jest tu oddanie danemu programowi tyle pamięci, ile potrzebuje, bez zabierania tej pamięci innemu, który już działa. Gdy DOS ładuje program i uruchamia go, to przeznaczony dla niego zostaje pewien obszar pamięci, który nie jest dostępny dla żadnego innego programu aż do chwili, gdy dany program go zwolni. Jeżeli program potrzebuje więcej pamięci, to wywołuje odpowiednią funkcję systemu operacyjnego, ta szuka potrzebnego bloku pamięci i rezerwuje go dla niego.
W systemie operacyjnym ważne miejsce zajmuje system plików ( file system ), część systemu odpowiedzialna za zarządzanie plikami przechowywanymi na twardym dysku i innych nośnikach danych. Używane są tu funkcje potrzebne do utworzenia nowego pliku, otwarcia go do odczytu lub do zapisu, przekazywania danych z lub do pliku, zmiana nazwy czy kasowanie. System operacyjny musi też znaleźć plik na dysku, często zapisany w kawałkach w różnych sektorach dysku. DOS używa do tego rodzaj mapy dysku, gdzie zapisane są nazwy plików i ich położenie na dysku - jest to tablica FAT ( file allocation table ).
Czwartym obszarem działania systemu operacyjnego jest porozumiewanie się z urządzeniami wejścia/wyjścia, takimi jak karta graficzna, klawiatura czy myszka. Program porozumiewa się z urządzeniem przez sterownik urządzenia ( device driver ). W DOS sterowniki urządzeń są dość proste, więc programy często odwołują się do poleceń niskiego poziomu zapisanych w ROM lub w BIOS, porozumiewając się bezpośrednio ze sprzętem. Tak dzieje się w przypadku edytora WordPerfect for DOS, który ma własne sterowniki drukarek; z kolei sterownik myszki jest z reguły ładowany do pamięci i dostępny dla każdego programu, który potrafi z nim pracować.
(…)
… programy które standardowo otrzymujemy z systemem operacyjnym
Skrót - plik z ikoną, będący odnośnikiem do innego pliku. W systemie Windows skróty mają zwykle rozszerzenie LNK lub PIF (skrót do programu MS-DOS) i są oznaczone małą strzałką. Logiczna struktura umożliwiająca szybki dostęp do wybranego katalogu lub pliku.
Katalog, folder (ang. directory, folder) - logiczna struktura organizacji danych…
… Microsoft Windows NT i jego następców (Windows 2000, Windows XP, Windows Server 2003 i Windows Vista).
NTFS pochodzi od HPFS, który został opracowany przez Microsoft i IBM dla systemu OS/2 na miejsce starszego FATu, używanego w MS-DOS. HPFS posiada kilka ulepszeń w porównaniu do FATu, takich jak wsparcie dla metadanych, użycie zaawansowanych struktur w celu polepszenia, wiarygodności i wydajności (zarówno w odniesieniu do szybkości jak i wymaganej pojemności dyskowej). NTFS zawiera wszystkie te ulepszenia oraz dodatkowo listy kontroli dostępu (ACL) i dziennik operacji dyskowych (journal).
Poza tym NTFS nie posiada ograniczenia systemu plików FAT, dotyczącego maksymalnego rozmiaru pojedynczego pliku (do 1GB -> FAT16 i 4GB -> FAT32), co umożliwia na przykład przechowanie obrazu płyty DVD na dysku twardym, bez…
… jednostką przechowywania danych w komputerach, a dokładniej: na tzw. urządzeniach pamięci masowej wykorzystywanych przez komputery. W praktyce, urządzenia te to najczęściej: twarde dyski magnetyczne dyskietki magnetyczne płyty CD z zapisem optycznym taśmy magnetyczne. Plik jest to jednostka zapisu i przechowywania danych, posiadający atrybuty (tylko do odczytu, ukryty, systemowy, archiwalny) Nazwa pliku…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)