Struktura jądra interfazowego-opracowanie

Struktura jądra interfazowego
Wydzielenie jądra to oddzielenie transkrypcji i translacji. U procaryota nie ma intronów - transkrypcja i translacja prawie równoległe. U eucaryota geny w postaci nieciągłej: pre-mRNA musi przejść proces dojrzewania (dotyczy ono wielu rodzajów RNA...)
Dojrzewanie:
Nakładanie „Cap” na koniec 5'
Uwypuklenie fragmentów niekodujących i ich późniejsze wycięcie.
Połączenie całości RNA przez ligazy.
Wielkość jądra zależy od aktywności komórkowej. Przy dużym metabolizmie stosunek rozmiaru jądro/reszta komórki jest duży.
Jądro:
Otoczka
Matriks (nuklepolazma)
Chromatyna
Jąderko
1. Otoczka - Nuclear Envelope
Zanika podczas fazy M; nie jest strukturą trwałą. Składa się z 2 błon rozdzielonych przestrzenią perynuklearną:
Zewnętrzna - zachowuje ciągłość z ER, jest labilna i giętka. Zawiera białka charakterystyczne dla ER (cytochrom p450 i B5). Często ma rybosomy.
Wewnętrzna - połączona z matriks jądrowym za pomocą lamin (LAP A, B, C), LAP2α i β (w jądrze). Ogólny skład chemiczny błon otoczki jądrowej cechuje wysoka % zawartość białek (do 70% masy) oraz znaczący udział fosfolipidów odróżniający je od innych błon w komórce. Zidentyfikowano 4 główne klasy białek:
Transbłonowa glikoproteina - gp210; zespala wewnętrzną i zewnętrzna błonę otoczki jądrowej; niezbędna dla uformowania kompleksów porowych i ich stabilizacji.
Peryferyjne glikoproteiny kompleksu porowego; uczestniczą w wymianie jądrowo-cytoplazmatycznej.
Laminy - główne składniki blaszki, należące do rodziny filamentów pośrednich; odgrywają kluczową rolę w utrzymaniu strukturalnej integralności błony.
Integralne białka błonowe - specyficzne dla wewnętrznej błony otoczki jądrowej, ściśle zasocjowane z blaszką, receptory dla niektórych lamin. Morfologia Nuclear Pore Complex:
Kompleks szprych wraz z centralnym kompleksem kanałowym
Pierścień cytoplazmatyczny
Pierścień nukleoplazmatyczny
Podstawowy szkielet jądrowego kompleksu porowego; składa się z 8 szprych obejmujących centralny kompleks kanałowy. Jest ulokowany między pierścieniem cytoplazmatycznym i nukleoplazmatycznym. Od strony cytoplazmy zwieńczony 8 krótkimi filamentami będących miejscem dokowania dla białek importowanych do jądra komórkowego. Dzięki zdolności do aktywnego, bądź biernego skracania mogą dostarczać dokowany materiał do centralnego kompleksu kanałowego.
Ulokowany na obrzeżu kompleksu porowego od strony nukleoplazmy. Jest połączony z „koszykiem jądrowym” zbudowanym z 8 filamentów. Rozgałęzienia każdego filamentu tworzą pierścień koszyka (odgrywa on rolę w transporcie jądrowo-cytoplazmatycznym)

(…)

…” zbudowanym z 8 filamentów. Rozgałęzienia każdego filamentu tworzą pierścień koszyka (odgrywa on rolę w transporcie jądrowo-cytoplazmatycznym)
Transport aktywny:
Białko zawierające Nulcear Localisation Signal łączy się z importyną α, potem z β i tworzy z nimi kompleks, który przez importynę β jest przyłączany do filamentów cytoplazmatycznych NPC.
W etapie translokacji tego kompleksu uczestniczy RanGDP…
…)
- N (wewnątrz nukleosomów; odkształcanie i skracanie DNA ze względu na duże powinowactwo do białek histonowych)
snRNA - dojrzewanie transkryptów; składanie (splicing) mRNA, etc.
Histony
Częstość występowania sekwencji w 2n genomie:
Unikalne - 2 na jeden 2n genom
Średnio repetetywne - do 103 na 2n genom. Sekwencje kodujące - mają geny dla rRNA, tRNA, histonów, białek zapasowych (rośliny). Kodują b…
... zobacz całą notatkę