To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Stosunek prawny Stosunek społeczny Jest to relacja zachodząca pomiędzy co najmniej dwiema osobami albo odpowiednio zorganizowanymi zespołami osób, która jest dostatecznie trwała lub doniosła.
Stosunek faktyczny i stosunek tetyczny Stosunek społeczny może mieć charakter:
Stosunku faktycznego - jest w tedy, gdy jakaś osoba w sposób dostatecznie trwały lub doniosły oddziałuje na drugą osobę lub jej sprawy. Stosunek tego rodzaju powstaje zawsze ze względu na jakieś zrealizowane już zachowanie lub ze względu na jakieś oddziaływanie oczekiwane. Stosunku tetycznego (stanowiony) - oddziaływanie jednej osoby na inną opiera się na wyznaczonym przez jakąś normę obowiązku określanego zachowania się jednej z nich w stosunku do drugiej. Stosunki tego typu są wyznaczone przez obowiązujące normy. Stosunek prawny Jest to stosunek tetyczny, który opiera się na obowiązywaniu normy prawnej. Istnieją następujące rodzaje stosunków prawnych:
Zobowiązujący - nakazujący jednemu podmiotowi wykonać świadczenie na rzecz drugiego podmiotu np.: stosunek między wynajmującym mieszkanie a najemcą.
Kompetencyjny (podległości kompetencyjnej) - np.: stosunek między studentem a dziekanem. Przedmiot i treść stosunku prawnego Stronami stosunku prawnego są podmioty prawa, a więc osoby lub odpowiednio zorganizowane grupy osób. Przedmiotem stosunku prawnego są odpowiednie zachowania podmiotów prawa, które podmioty prawa zobowiązane są zrealizować względem siebie. Treść stosunku prawnego - uprawnienia i obowiązki podmiotów prawa w ten stosunek uwikłany np.: obowiązek zapłacenia czynszu.
Powstawanie stosunku prawnego Stosunki prawne powstają, ulegają zmianie i ustają w następstwie pewnych faktów, które nazywamy faktami prawnymi. Faktem prawnym jest zdarzenie, zachowanie podmiotu, z którym normy prawne wiążą określone konsekwencje. Ze względu na regulację prawną stosunki prawne dzielimy na:
Stosunki cywilnoprawne - strony są równouprawnione, nawiązanie stosunku jest zazwyczaj dobrowolne, przedmiot i treść stosunku jest zazwyczaj swobodnie określony przez strony, sankcją jest tu uznanie nieważności czynności lub sankcja egzekucyjna.
Stosunki prawnoadministracyjne - strony nie są tu równouprawnione, nawiązanie stosunku nie musi być dobrowolne dla jednej strony (a nawet dla obu), przedmiot i treść stosunku nie mogą być ustalane przez strony, występuje tu sankcja egzekucyjna, karna, czasami nieważności (w odniesieniu do decyzji administracyjnej) Stosunki prawnokarne - nawiązane są w wyniku popełnienia czynu zabronionego przez ustawę karną, stroną tego stosunku jest państwo (za pośrednictwem upoważnionych urzędów), występują tu sankcje karne.
(…)
…
- czyny konwencjonalne - rodzaj czynności psychofizycznej, w której reguły sensu każą przypisać odpowiedni sens kulturowy. Czyny konwencjonalne dzielimy na:
- czynności prawodawcze
- czynności prawne
- stosowanie prawa
- sądy
- organy administracyjne
Nieważne czynności konwencjonalne dzielimy na:
Niebyłe
Unieważniające
Ze skutkiem ex tunc - od samego początku
Ze skutkiem ex nunc - od momentu kiedy uznano je za nieważne
Czynności konwencjonalne mogą mieć charakter:
Deklaratywny - poprzez nie następuje jedynie autorytatywne potwierdzenie jakiegoś stanu prawnego np.: stwierdzenie przed sądem nabycia spadku
Konstytutywny - decyzje i czyny, które są nowymi faktami prawnymi - w ich następstwie powstaje nowy stosunek prawny, następuje zmiana istniejącego stosunku prawnego albo stosunek ten wygasa np.: orzeczenie sądu o pozbawienie władzy rodzicielskiej. Czyny niezgodne z prawem dzieli się na:
Czyny niedozwolone (prawo cywilne)
Czyny zabronione (praw karne)
Czyny te mogą się łączyć np.:
Czyny mogą być niedozwolone i niezabronione np.: myślenie o zniszczeniu czyjejś własności.
Niedozwolone i zabronione np.: fałszowanie pieniędzy.
…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)