To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Soren Kierkegaard - „Bojaźń i drżenie” Z historii Abrahama wyprowadza Kierkegaard dialektyczne konsekwencje i wyraża je w formie problematów. Pragnie w ten sposób wykazać, jak wielkim paradoksem jest wiara.
czy może istnieć teleologiczne zawieszenie ety ki? Paradoks wiary polega na tym, że jednostka wznosi się ponad ogólność. Była podporządkowana ogólności, a teraz staje się jednostką poprzez ogólne, stoi bowiem w absolutnym stosunku do Absolutu. Opowieść o Abrahamie zawiera teleologiczne zawieszenie etyki.
Abraham jest albo człowiekiem wierzącym, albo mordercą. Nie jest bohaterem tragicznym, gdyż bohater tragiczny pozostaje w sferze etyki i staje się sobą dzięki własnym siłom. Zazwyczaj pokusa jest tym, co powstrzymuje człowieka od wypełnienia obowiązku. W tym przypadku pokusą była etyka. Gdy normy etyczne są zawieszone, jednostka istnieje jako przeciwstawna ogółowi - wierzy. Jednostka jako jednostka jest wyższa od powszechności.
czy istnieje absolutny obowiązek wobec Boga? W moralnym pojęciu życia zadaniem jednostki jest pozbyć się cech wewnętrznych i wyrazić je na zewnątrz. Paradoksem wiary jest to, że jednostka posiada wewnętrzność niewspółmierną z zewnętrznością.
Stosunek moralny staje się czymś relatywnym w porównaniu z absolutnym stosunkiem do Boga. Abraham był gotowy zabić Izaaka dla Boga, co jest równoznaczne temu, że czyni to dla siebie. Wiara jest z jednej strony wyrazem najwyższego egoizmu, a z drugiej - najbardziej absolutnego oddania. Jest paradoksem. Wierząca jednostka nie może być przez nikogo zrozumiana. Nawet rycerz wiary nie może pomóc w żaden sposób innemu rycerzowi wiary. Istnieć jako jednostka jest rzeczą straszną, ale wielką.
W paradoksie wiary rycerz rezygnuje z ogólności, by stać się jednostką. Zdaje sobie jednocześnie sprawę, jak wspaniale jest poświęcać się dla sprawy powszechnej. Chciałby, by te sprawy były mu powierzone, ale jest to pokusa, którą musi zwalczać. W przeciwieństwie do bohatera tragicznego, nie zna spoczynku - pokusa trwa ciągle. Tragiczny bohater opiera się na ogólności i w ogólności znajdzie wsparcie. Rycerz wiary jest wobec wszystkich i wszystkiego samotny.
Albo więc istnieje absolutny obowiązek wobec Boga, który wyraża się w paradoksie wiary, albo wiara nigdy nie istniała.
czy można moralnie obronić Abrahama, że zataił swój zamiar przed Sarą, Eleazarem i Izaakiem? Etycznym zadaniem jednostki jest wyjście z zatajenia i objawienie się w ogólności. Za każdym razem, kiedy jednostka pozostanie w zatajeniu, zgrzeszy. Jeżeli jednostka nie jest wyższa niż ogólność, nie da się obronić Abrahama, który nie zważa na pośrednie instancje etyczne.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)