Nadobna Paskwalina Samuel Twardowski Nadobna Paskwalina z hiszpańskiego świeżo w polski ubiór przerobiona. Fabuła niemal banalna opowiada historię dziewczyny, której los został już przesądzony tuż przed jej narodzinami. Matka jej, Andronija, podczas lektury o sądzie Parysa poddaje krytyce wybór młodzieńca uważając, iż to Minewrze należy si ę złote jabłko. Rozwścieczona bogini miłości pojawia się w śnie niewiasty i przysięga zemstę za tę zniewagę. Oto umrze po narodzinach swych dzieci (bliźniąt - Polizmena i Paskwaliny), które gdy dorosną nie zaznają szczęścia i prawdziwej miłości. Kolejną boginią, która się przyśniła Androniji była Minerwa, która obiecała pomóc dzieciom nieszczęsnej kobiety obdarowując je rozumiem, męstwem i cnotą.
Gdy się zbudziła przestraszona, jej małżonek starał się ukochaną uspokoić. Niestety klątwa się spełniła i Andronija zmarła po narodzinach swych dzieci. Mąż je po tej tragedii również szybko opuścił ziemski padół a dzieci trafiły do wuja, osoby bardzo interesownej. Brat Paskwaliny czas pewien pobierał nauki w Padwie jednak po śmierci wuja już nikt nie uważał za konieczne pomóc im zdobyć wykształcenie. Polizmen udał się na dwór królewski by u boku króla Hiszpanii odznaczyć się męstwem. Paskwalina natomiast cale dnie spędzała w oknie kokietując młodzieńców, którzy podziwiali jej urodę. Pewnego dnia usłyszała ona nad wyraz wspaniały kompletem, bowiem jeden z kawalerów obserwujących ją przyrównał ją do bogini. Próżna Paskwalina uradowała się tym i sama pomyślała, iż rzeczywiście jej uroda może przewyższyć urodę Wenery, która od jakiegoś czasu mieszkała nieopodal w bardzo pięknym pałacu. Zdarzenie to opowiedziała swej piastunce Stelli, ta ostrzegła dziewczynę i opowiedziała jej historie jej matki. Tymczasem rozzłoszczona Wenera poprosiła syna swego, Kupidyna, aby jedną ze swych złotych strzał przeznaczył dla Paskwaliny a jedną ołowianą dla tego, w kim się dziewczyna zakocha. Kupido szybko spełnił życzenie matki i tak, Paskwalina zapałała nieokiełznanym uczuciem do młodzieńca Oliwera, który mieszkał w pobliżu jej pałacu. Młodzieniec ów miał narzeczoną, Kornelię, tak, więc strzała Kupidyna pomogła mu jedynie wytrwać w zobowiązaniu i oprzeć się urokowi Paskwaliny. Zrozpaczona odrzuceniem dziewczyna wysłała list do niego wyznając swe jakże beznadziejne w tej sytuacji uczucie. List ten Oliwer pokazał Korneli i tak całe miasto dowiedziała się o jej niespełnionym uczuciu. Mieszkańcy Lizbony potępili czyn, zrozpaczona Paskwalina za radą swej piastunki Stelli udała się do przybytku Minerwy by tam porozmawiała z wieszczką. W świątyni Paskwalina dowiedziała się, iż by zmazać swój grzech musi udać się do bożnicy Junony. Drogę ma przebyć w grubej prostej szacie podpierając się kosturem. Na drogę daje również wieszczka Paskwalinie kamień na ołtarz Junony i kilka rad. W drodze dziewczyna spotyka wielu intrygujących ludzi (lub bogów: Apollo, Diana) i otrzymuje od nich cenne rady, droga jej pełna jest przygód, które mają również swój dydaktyczny cel. W trakcie wędrówki do świątyni Junony Paskwalina przechodzi przemianę, jesteśmy jej zwycięskiej walki rozumu nad uczuciem, przechodzi przez oczyszczający ogień cierpienia i medytacji. Nim dotrze do celu pokona samego Kupidyna, łamiąc mu podczas jego snu łuk i strzały. Ten później mści się przywiązując ją nagą do drzewa pozostawiając dziewczynę na pastwę Satyrów. Cudem uwolniona trafia wreszcie do wieszczki Belizy, do przybytku Junony. Tam otrzymuje napój, który ją uwolni klątwy bog
(…)
… popełnił samobójstwo, powiesił się na drzewie mirty. Wenera postanowiła opuścić Lizbonę. Nową panią wspaniałego pałacu po Wenerze została Paskwalina założyła tam po uprzednim złożeniu ślubów zakonnych klasztor, którego została przeoryszą. Dzięki poetyckiej licencji i wspaniałemu prawu wyobraźni poeta ożywia, wskrzesza skostniałe hasła wywoławcze, figury retoryczne, jakimi były postacie mitologiczne(Wenera…
…. Jako pierwsze omówię motyw peregrinatio vitae (pielgrzymka życia). WAŻNE! Ten sam motyw wstępuje w Odysei! Jednak wcześniej należy wiedzieć, że akcja utworu toczy się pod koniec XVI w w Lizbonie. Autor nawiązuje do Dafnis drzewem bobkowym (powstała w 1638), lecz JĘZYK w Nadobnej Paskwalinie (powstała ok. 20 lat po Dafnis drzewem bobkowym) jest bardziej kunsztowny. Głównym problemem utworu jest ukazany konflikt…
…, Junona, Apollo i Diana.
Rola: Wenera, bogini miłości karze Androniję, za to, że śmiała powiedzieć, iż Parys powinien dać złote jabłko Minerwie, a nie jej - Wenerze. Bogini miłości objawia się Androniji podczas snu, mówiąc, że umrze, gdy urodzi bliźnięta (Paskwalina i Polizmen).
Kupido zostaje poskromiony - popełnia samobójstwo (powiesił się na drzewie mirty, jest to jedna z najpiękniej odmalowanych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (4)
zajac1025 napisał(a):
2016-04-24 17:59:31
Brak treści i błędy!
zajac1025 napisał(a):
2016-04-24 17:58:32
Grzechem Paskwaliny nie była miłość do Olka, tylko pycha i hołd, jaki składała powierzchowności i urodzie (grzesznemu zmysłowi wzroku)
zajac1025 napisał(a):
2016-04-24 17:55:30
Nie Minerwa daje Paskwalinie kamień, a Felicja, choć kamień ma być znakiem "opieki" Minerwy.
zajac1025 napisał(a):
2016-04-24 17:52:43
Z Kupidynem było inaczej: połamała (Pas.) mu łuk>poleciał (K.) do mamy>wykonał jej rozkaz (przywiązał Pas.; zostawił na pożarcie dzikim bestiom)>ratuje (P.) satyr i doprowadza do klasztoru Junony. Satyr(y) nie zjada ludzi (opracowanie twierdzi inaczej).