To tylko jedna z 8 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
TEMAT: Rośliny okopowe w wykorzystaniu na cele energetyczne.
„BURAK ENERGETYCZNY”
Burak cukrowy cechuje się wśród roślin uprawnych największym potencjałem plonowania - w sprzyjających warunkach i przy poprawnej agrotechnice plon masy biologicznej buraka znacznie przekracza 100 ton z ha. Jest to biomasa o wysokiej koncentracji energii. Sucha masa buraka cukrowego to w ok. 94% węglowodany ulegające bezpośredniemu i szybkiemu procesowi fermentacji. Jeśli weźmie się pod uwagę plon buraka uzyskiwany z jednostki powierzchni oraz fakt, że zbiór i przerób dotyczą w wykorzystaniu energetycznym całej masy biologicznej, jaka powstała na polu, to okazuje się, że wśród roślin rolniczych burak cukrowy jest jedną z najbardziej przydatnych roślin do produkcji energii.
Substrat buraczany wykazuje dużą buforowość powodując wysoki synergizm działania w mieszance z innymi komponentami, zwłaszcza z kukurydzą. Jest również ważnym czynnikiem stabilizującym biologiczną jakość konwersji ponieważ utrzymuje prawidłowy rozwój mikroflory w fermentatorze
Przeciętna zawartość suchej masy w korzeniach buraka cukrowego waha się w granicach 22-24%, a w liściach buraczanych (bez główek) wynosi 12-14%.
Umożliwia to prawidłowe zakiszanie całej masy organicznej uzyskiwanej z buraków bez większych strat związanych z płynnym odciekiem z kiszonki. Odciek ten gromadzony w zbiornikach również może być użyty w procesie produkcji biogazu. Zarówno wyniki doświadczeń produkcyjnych jak i testów laboratoryjnych wskazują, że burak cukrowy charakteryzuje się optymalnym stopniem rozkładu i najkrótszym czasem przemiany w metan, ponieważ do 80% masy organicznej rozkłada się w 100%. W instalacjach biogazowych, tzw. szczyt gazowy osiągany jest już po 12 godzinach od załadowania buraków cukrowych do komory fermentacyjnej.
W przypadku kukurydzy szczyt gazowy osiągany jest po ok. 12 dniach.
Całkowity rozkład buraka następuje po ok. 15 dniach, podczas gdy w przypadku kukurydzy potrzeba na to przynajmniej 90 dni. Wymagania klimatyczno-glebowe
Buraki cukrowe udają się najlepiej po zbożach - zwłaszcza w płodozmianie z pszenicą - na żyznych, średnio żyznych i próchniczych glebach, zasobnych w wilgoć i niezakwaszonych.
Ich uprawy są kapitałochłonne i pracochłonne, wymagają bowiem stosowania dużych ilości obornika i nawozów mineralnych oraz częstych zabiegów pielęgnacyjnych. Potrzebują one stosunkowo długiego okresu wegetacyjnego i dużego nasłonecznienia w fazie dojrzewania, co zwiększa zawartość cukru w korzeniu. AGROTECHNIKA
Przy uprawie buraków na cukier w czasie zbioru ogławia się liście wraz z tzw. główką, czyli częścią korzenia, z której wyrastają liście. Ogłowione buraki stanowią lepszy jakościowo surowiec dla cukrowni, gdyż w główkach zgromadzone są substancje obniżające wydatek cukru w procesie jego produkcji (melasotwory, białka).
(…)
… Thyregod do zbioru liści i korzeni buraków na biomasę oferuje firma KONGSKILDE Polska. Produkcja bioetanolu z buraków cukrowych
bioetanol - bezwodny alkohol etylowy (etanol) produkowany w procesie fermentacji alkoholowej - polega ona na przemianie cukru w alkohol przy udziale enzymów
C6H12O6 2C2H2OH + 2 CO2 w celu otrzymania spirytusu stosuje się destylację - wodny roztwór alkoholu ogrzewa się nieco…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)