To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Przedmiot zobowiązania. Treścią każdego zobowiązania jest jakieś świadczenie w przyszłości, a jego przedmiot określali Rzymianie jako dare, facere lub praestare.
Dare - obowiązek dłużnika (np. kupującego) polegał na dare jeśli był on zobowiązany do przeniesienia na własność wierzyciela jakiejś rzeczy.
Facere - dłużnik był do niego zobowiązany jeśli miał coś uczynić dla wierzyciela np. uszyć ubranie.
Praestare - termin wieloznaczny. Najczęściej oznaczał obowiązek dłużnika do uiszczenia odszkodowania w wypadku niewykonania lub nienależytego wykonania zobowiązania (np. odpowiedzialność z tytułu podstępu)
Świadczenie mogło być przedmiotem zobowiązania jeśli spełniało następujące wymagania:
Było fizycznie i prawnie możliwe do spełnienia - nie można było zobowiązać się do przeniesienie własności wyjętej z obrotu gospodarczej
Było dozwolone z punktu widzenia zasad prawa - nie można było zobowiązać się do spoliczkowania kogoś
Było dostatecznie określone, w tym sensie, że dłużnik wiedział do czego jest zobowiązany, a wierzyciel do czego jest upoważniony, a w przypadku sporu sędzia musiał mieć możliwość stwierdzenia o co spór się toczy
Musiało mieć dla wierzyciela wartość ekonomiczną - nie powstało z przyrzeczenia wzięcia udziału w grze w kości.
Zobowiązanie przemienne - jeżeli w jednym stosunku obligacyjnym dłużnik zobowiązany był alternatywnie do kilku świadczeń, a spełnienie jednego z nich uwalniało dłużnika od zobowiązania.
Wybór przedmiotu świadczenia, jeżeli strony nie umówiły się inaczej, należy do dłużnika. Przypadkowe zniszczenie jednego z tych kilku przedmiotów nie powodowało umorzenia zobowiązania. Upoważnienie przemienne - występowało w wypadku, gdy dłużnik zobowiązany był do spełnienia określonego świadczenia na rzecz wierzyciela, ale mógł uwolnić się od tego zobowiązania również przez świadczenie czegoś innego; np. niewolnik Tytusa zabił konia Markusa - odpowiedzialność noksalna. Zamiast uiścić odszkodowanie Tytus mógł uwolnić się od zobowiązania oddając Markusowi niewolnika.
Zobowiązanie podzielne - występuje wtedy, gdy świadczenie może być spełnione w częściach, różnym czasie i bez wpływu na jego istotę lub wartość. Zobowiązaniem podzielnym będzie np. każde zobowiązanie opiewające na kwotę pieniężną.
Zobowiązanie niepodzielne - występuje wtedy gdy świadczenie musi być spełnione w całości, w określonym czasie. Zobowiązaniem niepodzielnym będzie np. zobowiązanie sprzedawcy do dostarczenia konia.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)