Pomiar prędkości wyjęcia elektronu z metalu

Nasza ocena:

3
Pobrań: 7
Wyświetleń: 826
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Pomiar prędkości wyjęcia elektronu z metalu - strona 1 Pomiar prędkości wyjęcia elektronu z metalu - strona 2 Pomiar prędkości wyjęcia elektronu z metalu - strona 3

Fragment notatki:

Pomiar prędkości wyjścia elektronu z metalu 1 Wstęp teoretyczny Każdy   przewodnik   metaliczny  składa   się   z   atomów   w   których   elektrony   zewnętrznej  powłoki nie są mocno związane z atomem i mogą swobodnie poruszać się wewnątrz metalu w  przestrzeni między atomami. Elektrony te jednak nie mogą opuścić wnętrza metalu, z powodu  istnienia sił wywieranych na elektrony zbliżające się do powierzchni metalu, Aby elektron mógł opuścić metal należy mu dostarczyć energii LW  = e*U zwanej pracą  wyjścia. praca wyjścia ma stałą wartość dla danego metalu.  Zjawisko   fotoelektryczne   opisuje   kwantowy   charakter   światła,   jest   to   wzajemne  oddziaływanie na siebie promieniowania i materii. Charakteryzuje się absorbcją fotonów przez  materię   i   związane   z   nią   pobudzenie   atomów   lub   uwolnienie   elektronów.   Zjawisko  fotoelektryczne zewnętrzne (fotoemisja) występuje, gdy elektron opuszcza powierzchnię ciała.  Emisję elektronu mogą spowodować tylko te fotony, których energia jest równa pracy wyjścia  lub jest większa od niej.  h* γ = LW Nadmiar energii kwantu zostanie przekazany fotoelektronowi w postaci energii kinetycznej,  co przedstawia wzór Einsteina - Millikana h L mv W * γ = + 2 2 Jeżeli lampę elektronową diodę lub fotokomórkę włączy się w obwód, to nawet przy braku  napięcia między elektrodami w obwodzie popłynie prąd elektryczny. Wskazuje to ,że elektrony  są   emitowane   z   powierzchni  metalu   z   pewną   prędkości   i   mogą   kosztem   swojej   energii  kinetycznej przebyć drogę między katodą i anodą. gdy między katodą i anodą istnieje pole  hamujące elektrony (minus na anodzie), to do anody dotrą tylko te, których energia kinetyczna  jest większa od pracy pola hamującego. mv e U H 2 2 ≥ * gdzie: m - masa elektronu e  - ładunek elektronu VX - składowa prędkości elektronu w kierunku pola  UH - napięcie hamujące h L eU W H γ = + h C L eU W H λ = + eU h C L e H W = − λ 1 U hC e L H W = − * 1 λ y ax b = + tg hc e α = 2  Ćwiczenie 1 Wyznaczanie prędkości wyjścia elektronów i stałej Plancka metodą pola hamującego Przy zmianie długości fal promieniowania elektromagnetycznego odczytywano wartość  napięcia hamującego z miernika cyfrowego. Zestawienie wyników lp. λ UH ∆UH 1/ λ ∆1/λ V [nm] [V] [V]*10-19 [1/nm]*10-3 [1/nm]*10-7 [m/s] 1 ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz