Prawo (w ujęciu przedmiotowym) to ogół (zbiór) norm
regulujących stosunki społeczne ustanowionych lub uznanych
przez państwo i zagwarantowanych przymusem państwowym.
Państwo to suwerenna organizacji sprawująca zwierzchnią władzę nad
społeczeństwem zamieszkałym na określonym terytorium;
suwerenność, terytorium, ludność i władztwo publiczne to jej
zasadnicze składniki.
Prawo nie może istnieć bez państwa, ponieważ jedynie państwo jest w
stanie zagwarantować przestrzeganie prawa. Z drugiej strony prawo jest
państwu potrzebne jako instrument zapewniający zbiorowy ład i
kształtujący stosunki społeczne.
Norma społeczna (np. moralna, prawna, religijna itp.) to reguła
postępowania wskazująca ludziom, jak powinni się zachowywać we
wzajemnych stosunkach.
Norma moralna (etyczna) rodzi się w świadomości ludzi pod wpływem
oceny dobra i zła i jest przestrzegana dobrowolnie, pod wpływem
wewnętrznego przekonania (w przeciwieństwie do normy prawnej
dotyczy wewnętrznej strony postępowania człowieka). Niekiedy normy
moralne pokrywają się z prawem (np. nie zabijaj), kiedy indziej są od
niego niezależne (np. wspomaganie ubogich), a czasem nawet
sprzeczne. Cechy prawa:
a) normatywność - określa stany pożądane,
b) jest wiążące dla adresatów,
c) jest wsparte przymusem państwowym.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)