Podstawy mikro i makro ekonomii - wykład 4

Przebieg klasycznego cyklu koniunkturalnego: I faza kryzysu: mamy do czynienia z względną nadprodukcją (produkcja jest większa niż zapotrzebowanie), która pociąga za sobą spadek cen, wzrastają koszty i zmniejsza się wynik (zysk). W wyniku spadku produkcji spada zatrudnienie i płace. Jeżeli zmniejszają się dochody to zmniejsza się konsumpcja, następuje ograniczenie inwestycji, dekapitalizacja majątku, stopy procentowe rosną, bo wzrasta ryzyko udzielania kredytów. . Pierwszym sygnałem zbliżającego się kryzysu jest z reguły spadek kursów papierów wartościowych, który może się przekształcić w panikę na giełdzie. Pojawienie się punktu zwrotnego w szczytowym okresie koniunktury zaczyna się od kurczenia zamówień na urządzenia wytwórcze i wycofania się z wielu zawartych kontraktów budowlanych. Spowodowane jest to zahamowaniem wzrostu cen, a nawet ich pewnym spadkiem, co przy wysokich kosztach produkcji powoduje zmniejszenie się zyskowności. Banki w obawie przed rosnącym ryzykiem upadłości wielu firm ograniczają kredyt inwestycyjny i żądają spłaty istniejących zobowiązań. II faza depresji: produkcja utrzymuje się na tym samym poziomie. Spowodowana jest dalszym kurczeniem się wydatków inwestycyjnych. Rosnące trudności sprzedaży powodują, że marża zysku gwałtownie spada. Wiele małych i słabszych przedsiębiorstw bankrutuje. Banki komercyjne maksymalnie ograniczają kredyt. Spadkowi dóbr inwestycyjnych towarzyszy z reguły mniejszy spadek produkcji dóbr konsumpcyjnych. Nawet w okresie kryzysu znaczna część społeczeństwa, jeśli nie straciła pracy, próbuje utrzymywać swój poziom konsumpcji na dotychczasowym poziomie lub tylko nieznacznie go ograniczyć. Dlatego załamanie w produkcji dóbr inwestycyjnych jest zawsze głębsze aniżeli w produkcji dóbr konsumpcyjnych. Chociaż działalność inwestycyjna została znacznie ograniczona, nigdy tak nie jest, aby inwestycje spadły do zera. Utrzymują się również pewne wydatki publiczne finansowane z budżetu państwa i z budżetów władz lokalnych. To wszystko razem wzięte wyznacza dolny poziom dochodu narodowego i zatrudnienia. Gospodarka funkcjonuje na zwolnionych obrotach i dalej już ani inwestycje, ani tym bardziej konsumpcja nie wykazują tendencji malejącej- Dochodzi w ten sposób do dna kryzysu. III faza ożywienia; w tym okresie silniejsi przedsiębiorcy, którzy przetrwali kryzys, wykorzystują okres niepomyślnej koniunktury i dokonują stopniowo renowacji swojego kapitału. Wycofują wiele przestarzałych maszyn i urządzeń produkcyjnych i zgłaszają popyt na bardziej nowoczesne maszyny, umożliwiające im wzrost wydajności pracy i obniżkę kosztów wytwarzania, a także poprawę jakości wytwarzanej produkcji. Wszystkie te przedsięwzięcia zmierzają do wzmocnienia pozycji konkurencyjnej firmy w trudnym okresie kryzysowym popyt restytucyjny ożywia produkcję w sektorze dóbr inwestycyjnych. Rośnie powoli zatrudnienie, wyczerpują się stopniowo nagromadzone zapasy. Zaczyna poprawiać się relacja cen do kosztów wytwarzania, co prowadzi do zwiększenia zysków. Nagromadzone środki pieniężne w bankach komercyjnych szukają ujścia handlowego, co powoduje pewne obniżenie stopy procentowej. Tańsze kredyty zachęcają przedsiębiorców do zwiększania wydatków inwestycyjnych, towarzyszy temu wzrost dochodu narodowego, zatrudnienia, wydatków konsumpcyjnych. Globalny popyt wykazuje tendencję do szybszego wzrostu w stosunku do wzrostu podaży produkcji. Rodząca się atmosfera optymizmu przenosi się na rynek papierów wartościowych. Rosną kursy akcji i obligac

(…)

… wykorzystanie czynników wytwórczych (pełne zatrudnienie). 20. FORMY BEZROBOCIA. Bezrobocie frykcyjne - tworzą je osoby o ułomnościach fizycznych lub psychicznych w zasadzie uniemożliwiających podjęcie pracy zawodowej. W tej kategorii mieszczą się również osoby chwilowo pozbawione pracy ze względu na zmianę zawodu. Bezrobocie strukturalne - dotyczy takiego rodzaju bezrobocia, które powstaje ze względu na rozbieżność ludzkich kwalifikacji i rodzaju oferowanej pracy w warunkach zmieniającego się popytu i produkcji. Bezrobocie wynikające z niedostatku popytu - mamy do czynienia wówczas, gdy popyt jest niższy od poziomu zapewniającego pełne zatrudnienie. Bezrobocie klasyczne - pojawia się wtedy, gdy płaca jest rozmyślnie utrzymywana powyżej poziomu, przy którym krzywe podaży pracy i popytu na nią przecinają…
… produkcji - relatywne podrożenie pracy (np. wzrost płac przy niezmiennych cenach kapitału) może skłonić przedsiębiorcę do zastosowania nowej technologii oszczędzającej pracę, co spowoduje zmniejszenie jego popytu na pracę-Podaż pracy uzależniona jest od zasobów siły roboczej oraz od relacji pomiędzy ukształtowaną na rynku płacą a „ceną" wolnego czasu. Zmiany popytu na pracę i podaży pracy prowadzą do zmian…
… produkcji zapewniającej pełne zatrudnienie (produkcji potencjalnej). Rynek pracy, jeden z rynków czynników wytwórczych, na którym przedmiotem wymiany są usługi świadczone przez siłę roboczą, czyli praca. Rynek pracy w znaczeniu ogólnym składa się z pojedynczych rynków pracy, dotyczących siły roboczej o określonych kwalifikacjach Warunkiem równowagi wewnętrznej jest, więc równoczesne zrównoważenie…
... zobacz całą notatkę