Platon - „List siódmy” 325A-326B - Platon: o procesie i śmierci Sokratesa, jego własna reakcja - zwątpienie w politykę, do której garnął się w młodości. Uważa, że wszystkie współczesne mu państwa źle się rządzą. Jedynym ratunkiem wydaje się dojście do władzy filozofów, którzy wiedzą, czym jest sprawiedliwość.
326B-E - Platon: pierwsza wizyta na Sycylii, zniesmaczenie panującymi tam obyczajami.
327A-328B - Platon: przyjaźń z Dionem, który okazał się bardzo zdolnym i chętnym filozofii człowiekiem. Zaproszenie do ponownego odwiedzenia Sycylii przez Platona, celem wychowania młodego władcy, Dionizjosa.
328B-329B - Platon wymienia dwa powody swojej decyzji powrotu na Sycylię: po pierwsze, była to wspaniała okazja, by wypróbować system idealny, skonstruowany, między innymi, w dialogu „Państwo”. Po drugie, był zobowiązany do przybycia, jako przyjaciel Diona i wyznawca takiej, a nie innej filozofii.
329B-330B - Platon, przybywszy na Sycylię, zastał wielki bałagan na dworze tyrana, Dion znajdował się w niełasce, gdyż wielu pomawiało go o knucie przeciw władcy. Niedługo potem został on wydalony z państwa. Platon, przeciwnie, znalazł się w najbliższym otoczeniu Dionizjosa, gdzie postanowił pozostać, by dopełnić swojego obowiązku. Dionizjos jednak nie garnął się do filozofii. Tak upłynął Platonowi drugi pobyt na Sycylii.
330C-331D - Platon wyjawia motywację swojego trzeciego przyjazdu na Sycylię: człowiek rozumny nie odmówi władcy proszącemu o radę, a tak się rzecz miała z Dionizjosem.
331D-333C - Platon: błąd Dionizjosa jako władcy - brak przyjaciół, lojalnych namiestników, osamotnienie.
336C - Platon radzi adresatom listu, krewnym i przyjaciołom Diona, by naśladowali go w tym, co robią.
337A - Platon: władcy ustanawiają sprawiedliwe prawa i wymuszają posłuch czcią i postrachem.
338D-339B - Dionizjos zaprosił Platona na Sycylię po raz trzeci, gdyż wstyd mu było, iż wcześniej niczego się od niego nie nauczył - a nie był niezdolny. Zaszantażował go przy tym, grożąc, iż „sprawy Diona” mogą pójść nie po myśli Platona. Ponownie pojawiły się głosy o nadzwyczajnym zainteresowaniu tyrana filozofią. 340B-341C - po przybyciu na Sycylię Platon zdecydował się wypróbować zapał młodego władcy - raczej się zawiódł.
341C-342A - Platon: definicji filozofii i jej istoty nie da się ująć w słowa, można je zrozumieć przez długotrwałe obcowanie z filozofią.
342A-343B - Platon: każdy przedmiot posiada pięć [przedstawień] - pierwsze trzy, nazwa, definicja i wizerunek, mają charakter wyraźnie jakościowy. Czwarte jest mniemaniem (umysłową wiedzą) o nim, piąte - tym, co jest poznawalne i istnieje w istocie. Wiedza o piątym jest niewypowiadalna, zawarta w duszy. Między tymi pięcioma porusza się człowiek dzięki dialektyce. Nie jest to więc schemat schodów, w których należy pokonywać kolejne stopnie w drodze do najwyższego, ale ciągły, mozolny ruch w różne strony - poznanie możliwe jest na każdym stadium.
(…)
…, szczery zapał i przewodnik, mistrz.
344C-345B - Platon: poważny człowiek nigdy nie będzie pisał o tym, co dla niego najistotniejsze; nie wyda tego na łup nieporadności i zawiści innych ludzi. Dionizjos to właśnie zrobił - opublikował nie swoje przemyślenia (na temat pierwszych i najważniejszych zasad istnienia), coś, na czym sam dobrze się nie rozumie.
345C-351E - Platon: ciąg dalszy historii…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)