Porusza także takie kwestie jak: trzy znaczenia rozwoju w pedagogice tradycyjnej, tj. nawyki, umiejętności, wiadomości. Dodatkowo przytacza definicję wychowania, którą stworzył Romana Miller. Ponadto tłumaczy okoliczności i uwarunkowania rozwoju socjologii pedagogicznej. W notatce możemy znaleźć odpowiedź na to czym jest socjologizm oraz jakie są główne kierunki w pedagogice socjologicznej. Przedstawia również koncepcje wychowania, stworzone przez takich autorów jak: Emil Durkheim, John Dewey.
Pedagogika ogólna.
Na początku lat 70tych w ośrodku pedagogiki w Gdańsku profesor Romana Miller sformułowała definicję wychowania, która była w Polsce szeroko komentowana. Jest to definicja filozoficzna, która brzmi:„Wychowanie jest to interwencja w dialektyczny związek człowieka i świata regulująca ich wzajemne stosunki w kierunku podnoszenia jakości świata i jakości życia.”Z definicji tej wynika, że dziecko żyje w określonym świecie własnym, który wyznacza przede wszystkim jego rodzina i najbliższe mu otoczenie społeczne. Świat ten kształtuje dziecko choć i oni wpływa na ten świat. Wychowawca nie jest uczestnikiem tego świata dziecka. Działania wychowawcy dlatego też mają charakter interwencyjny, ingeruje w świat dziecka, ale interwencja tak jak każde działanie może być nieudana.Działania wychowawcy mają bardzo ograniczony charakter. Dziecko po raz pierwszy spotyka się z nauczycielem w 7 roku życia idą do szkoły. Z punktu widzenia dzisiejszej nauki fundamenty jego osobowości, postawa wobec świata i wobec samego siebie są już ukształtowane. Najważniejszy okres życia wychowywania dziecka to pierwsze 3 lata ( amerykanie twierdzą, że pół roku po urodzeniu ).Rozwój w PedagogiceTermin „rozwój” przeszedł do pedagogiki z nauk biologicznych. W biologii oznacza on spontaniczny wzrost wszelkich organizmów żywych - roślin, zwierząt, ludzi. W pedagogice termin ten ma kilka różnych znaczeń, choć wszystkie one są powiązane ze sobą:1. Rozwój jest traktowany jako prosty przyrost posiadanych przez dziecko wiadomości, umiejętności, nawyków.W tradycyjnej pedagogice sądzi się, że istota szkolnego nauczania przejawia się w dziecku w 3 postaciach:- dotyczy wiadomości, które dziecko zdobywa każdego dnia nauki szkolnej, są to wiadomości o przyrodzie, społeczeństwie, kulturze, o nauce itp.- Drugą sferę, która kształtuje szkołą u dziecka są umiejętności. Powstają one na bazie wiadomości, są jednak czymś więcej, są operacjami praktycznymi lub umysłowymi.Umiejętnością jest np.: jazda na rowerze, zdolność do rozwiązywania równań 2 stopnia w matematyce czy dodawanie, analizy romantyzmu w literaturze polskiej- 3 płaszczyzną są nawyki, Nawyk to wyćwiczona umiejętność, która często może odbywać się bez udziału świadomości.
Pedagogika socjologiczna
Wiek XX przekazał współczesności przekonanie, że człowiek jest istotą społeczną nie tylko w tym znaczeniu, że posiada instynkt stadny, który go skłania do łączenia się w gromady i życia w gromadzie, ale w tym przede wszystkim, że jest nierozdzielnie związany ze społeczeństwem, że w swej duchowej naturze zależy całkowicie do świata społecznego jako środowiska, które go rozwija i wychowuje. Do powstania takiego przekonania przyczyniły się niemało ogromne przeobrażenia, jakie dokonały się w świecie ludzkim pod wpływem niezwykłego rozwoju nauk fizycznych i związanej z nimi techniki. Liczne wynalazki techniczne, powodujące powstanie wielkiego przemysłu, umożliwiając zorganizowanie pracy w ogromnych skupieniach ludzkich, zmieniły
(…)
… życia społecznego. Ta całkowicie odmienna od dotychczasowej interpretacja bytu psychicznego jednostki spowodowała, że fakty wychowawcze zaczęto rozpatrywać z socjologicznego punktu widzenia i uważać za fakty społeczne. Zakładając zaś społeczny charakter wychowania, twierdzi się z jednej strony, że społeczeństwo nie może istnieć i rozwijać się bez procesu wychowania, bez przystosowania jednostek…
… i działalności pokolenia starszego, przeto przenoszenie celów, wartości i zwyczajów grupy, czyli oddziaływanie społeczne nie tylko zapewnia ciągłość istnienie społeczeństwa, ale stanowi po prostu jego istotę. W pedagogice socjologicznej wyróżniamy 5 głównych kierunków: 1. pedagogika czysto socjologiczna, 2. pedagogika racjonalistyczna 3. pedagogika narodowa 4. pedagogika społeczna 5. pedagogika idealistyczna…
… której byłoby niemożliwe jakiekolwiek współdziałanie. Wychowanie wg Durkheina jest oddziaływaniem pokoleń dorosłych na te, które jeszcze nie dojrzały do życia społecznego. zmierza ono do wywołania i rozwinięcia w dziecku pewnej liczby stanów fizycznych, umysłowych i moralnych, jakich domagają się od niego i społeczeństwo polityczne s swej całości i środowisko specjalne, do którego jest ono szczególnie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)