Państwo jako główny uczestnik stosunków międzynarodowych

Nasza ocena:

5
Pobrań: 581
Wyświetleń: 1596
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Państwo jako główny uczestnik stosunków międzynarodowych - strona 1 Państwo jako główny uczestnik stosunków międzynarodowych - strona 2

Fragment notatki:

państwo jako główny uczestnik stosunków międzynarodowych
Oprócz państw stosunki międzynarodowe są formułowane przez innych uczestników np. istniejące jeszcze terytoria kolonialne, korporacje międzynarodowe, partie polityczne, grupy terrorystyczne. Zatem pojęcie uczestnika jest adekwatne, bo podmiotowość ma odniesienie do państwa, bo państwo jest podmiotem stosunków międzynarodowych, natomiast większość tych wymienionych nie są podmiotami. Często kiedy mówimy o państwie to posługujemy się formułą, że jest to jednostka geopolityczna, ale by zaakceptować związek między geografią a polityką. Państwo jest jednostką geopolityczną - oznacza to, że jest ono jednostką geograficzną, a zatem że dysponuje określonym terytorium, obszarem, a z drugiej strony ze jest ono przede wszystkim uczestnikiem stosunków politycznych, bowiem państwo jest uczestnikiem międzynarodowych stosunków politycznych. Państwo jest instytucją społeczną, obecną we wszystkich naukach społecznych. Każda zatem dyscyplina próbuje wskazać na te cechy państwa, które są dla niej najistotniejsze. Z punktu widzenia nauki o stosunkach międzynarodowych wyodrębniamy 3 podstawowe cechy państw, dodamy że są to cechy niezbędne aby można było mówić o państwie. Są nimi: terytorium, ludność, władza „państwowa” a bardziej suwerenna władza państwowa.
Można byłoby wyodrębniać wiele atrybutów, ale te 3 są niezbędne, konieczne do określenia danej instytucji społecznej mianem państwa. Terytorium: ma ono wymiar fizyczny, świadczy o geograficzności państwa, o tym że jest to jednostka geograficzna, leżąca w jakimś miejscu kuli ziemskiej. Nie istnieje jakakolwiek norma, która by nam wskazywała jakie musi być niezbędne minimum tego obszaru, ani też maximum. Mamy zatem w świecie państwa terytorialnie zróżnicowane. Najczęściej kiedy mówimy o terytorium państwowym, to mamy na myśli jego terytorium lądowe, ale w sytuacja jest bardziej skomplikowana kiedy uwzględnimy fakt, że w świecie istnieją państwa o różnym położeniu geograficznym tzn. istnieją państwa, które nie posiadają dostępu do morza, są państwa które dysponują dostępem do morza i są państwa, których wszystkie granice są granicami morskimi. Położenie względem morza ma niezwykle ważne znaczenie dla pojęcia terytorium państwowego. W przypadku państw śródlądowych pojęcie terytorium państwowego jest równoznaczne z jego terytorium lądowym. Natomiast sprawa się komplikuje, kiedy spojrzymy na państwa posiadające dostęp do morza - częściowy, czy całkowity. W przypadku tych państw pojęcie terytorium obejmuje nie tylko terytorium lądowe, ale także pewien fragment morza, czy też oceanu - pewien fragment obszaru morskiego. Natomiast jaki to jest fragment, lub fragmenty i jaki status posiadają decyduje prawo międzynarodowe, ten dział prawa międzynarodowego które określamy mianem prawa morza. Aktualnie obowiązujące regulacje w tym zakresie zawarte są w konwencji prawa morza która została podpisana w 1982r. natomiast weszła w życie w 1994. Umowy międzynarodowe aby stać się prawem powszechnie obowiązującym muszą uzyskać wymaganą ilość ratyfikacji. Ten czas 82-94 (12 lat) musiał upłynąć aby konwencja weszła w życie, kiedy 60 państwo ratyfikowało. Do terytorium państwa zaliczane są 2 kategorie obszarów morskich: 1 z nich nazwiemy morskie wody wewnętrzne, 2 nazwiemy morze terytorialne. To są obszary, na których podobnie jak nad obszarami lądowymi państwo sprawuje suwerenność, zwierzchnictwem terytorialnym.

(…)

… z nich nazwiemy morskie wody wewnętrzne, 2 nazwiemy morze terytorialne. To są obszary, na których podobnie jak nad obszarami lądowymi państwo sprawuje suwerenność, zwierzchnictwem terytorialnym. Morskie wody wewnętrzne to są wody ujścia rzek, wody portów i wody zatok, ale zatoka jest włączana do tej kategorii kiedy rozwartość między brzegami nie przekracza długością 24 mil morskich. 1 mila morska to 1852 metry. Jeżeli ta rozwartość jest większa, to wytycza się linię i to co się mieści to wchodzi do wód wewnętrznych, a reszta do mórz terytorialnych. Powierzchnia wód wewnętrznych zależy od ukształtowania linii brzegu.
Szerokość wód mieszczących się w morzu terytorialnym nie może przekraczać 12 mil morskich i ta zewnętrzna granica morza terytorialnego jest granicą państwa, czyli tam kończy się obszar państwa, jego terytorium…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz