OCENA I MONITOROWANIE STANU ODŻYWIENIA CHORYCH PRZYJMOWANYCH DO LECZENIA SZPITALNEGO Stan odżywienia, w świetle międzynarodowej terminologii, jest to stan zdrowie wynikający ze zwyczajowego spożycia żywności, wchłaniania i wykorzystania wchodzących w jej skład składników odżywczych oraz działania czynników patologicznych, wpływających na te procesy.
Celem oceny stanu odżywienia w szpitalu jest: -identyfikacja chorych zagrożonych rozwojem niedożywienia lub niedożywionych, -określenie stopnia, rodzaju i głównej przyczyny niedożywienia, -monitorowanie skuteczności leczenia żywieniowego.
Oceny stanu odżywienia dokonuje się na podstawie: -wywiadu żywieniowego, -badania fizykalnego, -badań antropometrycznych, biochemicznych i immunologicznych. Wywiad żywieniowy W wywiadzie żywieniowym należy zwrócić uwagę na występowanie odchyleń w sposobie odżywiania (aktualnie spożywania ilość, liczba i rodzaj posiłków w ciągu doby), czas ich wystąpienia, przyczyny oraz związek z chorobą zasadniczą będącą przyczyną hospitalizacji. Pytamy również o produkty spożywcze aktualnie nie preferowane lub źle tolerowane.
Ważnym uzupełnieniem wywiadu żywieniowego jest obserwacja i rejestracja sposobu odżywiania się chorego w szpitalu. Zaleca się codzienne oznaczanie ilości przyjmowanych pokarmów i płynów oraz ich średniej wartości kalorycznej, a także częstości i objętości stolca, objętość dobowego wydalania moczu oraz ewentualnych strat z wymiotami lub przez zgłębniki i dreny. Pozwala to na wczesne wyodrębnienie grupy chorych narażonych na ryzyko występowania niedożywienia białkowo-kalorycznego.
Badanie fizykalne polega na szczegółowych oględzinach zewnętrznych powierzchni ciała; włosów, skory, dziąseł, zębów, warg, języka, oczu, paznokci, gruczołów, mięśni itp. Należy zwrócić uwagę na obecność obrzęków, zaników mięśniowych, utraty tłuszczowej tkanki podskórnej. Wyniki tego badania odnoszone do cech uznanych za prawidłowe, powinny pozwolić wykryć kliniczne objawy niedoborów pokarmowych.
Badania antropometryczne Do badań antropometrycznych należą pomiary: wzrostu, masy ciała, grubości fałdów skórno-tłuszczowych, obwodu głowy, tali, bioder, uda i ramienia. Pomiary antropometryczne stanowią szybką, tanią i nieinwazyjną metodę oceny stanu odżywienia organizmu. Wadą jest brak dostatecznej czułości pozwalającej na wczesną ocenę zmian składu ciała (tłuszczowa i beztłuszczowa m.c.) oraz wykrycie niedoborów pokarmowych w zakresie witamin i składników mineralnych.
(…)
… wzoru:
BMI (kg/m2)=masa ciała (kg)/ wzrost (m)2
Wskaźnik BMI jest stosowany zarówno do oceny stopnia niedożywienia jak i otyłości, a jego interpretacja jest uzależniona od wieku. Według Światowej Organizacji Zdrowia klasyfikacja BMI dla populacji ludzi dorosłych (>18 rż.) przedstawia się następująco:
>40kg/m2- skrajna otyłość 30-39,9kg/m2- otyłość 25-29,9kg/m2- nadwaga 20-24,9kg/m2- masa ciała…
… oceny wyjściowej stanu odżywienia. Uwzględnia się ten parametr we wszystkich wskaźnikach prognostyczno-żywieniowych a stężenie albumin w surowicy krwi poniżej 3,5 g/dl jest najczęściej wymienianym wskaźnikiem niedożywienia.
Niezależnie od tego czy spadek stężenia albumin w surowicy krwi jest spowodowany zmniejszoną syntezą (niedożywienie), zwiększonym rozpadem (katabolizm pourazowy), czy rozcieńczeniem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)