Mikroklimat środowiska pracy-opracowanie

Mikroklimat środowiska pracy.
gospodarka cieplna ustroju człowieka,
Przez M rozumie się zespół cech fiz. powiet. na określonej przestrzeni (otwartej lub zamkniętej). M pomieszczenia pracy uwarunkowany jest takimi parametr. jak: temp., wilgotność i prędkość ruchu pow. oraz promien. cieplne. Czynniki te pozostają z sobą w ścisłej zależności i wywierają wspólnie kompleksowy wpływ na org. człowieka, zmiana chociażby jednego z param. powoduje, że M odczuwany jest inaczej.
Warunkiem prawidłowej czynności nastroju człowieka jest utrzymanie stałej temp. wewnętrznej. Jest to możliwe dzięki mechanizmom termoregulacji, które dostosowują ilość ciepła usuwanego z ustroju (termoregulacja fiz.) i wytwarzanego w ustroju (term.chem.) do potrzeb bilansu cieplnego w zimnym lub gorącym otoczeniu.
Dostosowanie eliminacji ciepła z ustroju do potrzeb bilansu cieplnego zachodzi przez odpowiednie zmiany skórnego przepływu krwi, wydzielanie potu oraz wentylowanie płuc. Wymiana ciepła między otoczeniem, a ustrojem może zachodzić na drodze promieniowania, konwekcji oraz parowania. Wszystkie rodz. z wyjątkiem parowania ustrój może zarówno tracić jak i zyskiwać ciepło z otoczenia. Parowanie natomiast zawsze powoduje utratę ciepła przez organizm.
Istnieją 3 drogi zapobiegania ujemnym skutkom działania na ustrój wys. temp.
zapobieganie odwodnieniu dowolnemu,
Deficyt wody przekraczający 1litr może spowodować obniżenie zdolności fiz. U ludzi pracujących na gorących stanowiskach pracy należy inform o konieczności przyjmowania płynów w miarę parowania wody. Jeżeli wydzielanie potu u ludzi zaaklimatyzow. przewyższa 41itry w ciągu dnia pracy należy płyny dostarczać wzbogacane 0,9% roztworem NaCI. (nie gazowanych bo gaz uwalniający się w żołądku rozciąga jego ścianki odruchowo hamując ośrodek pragnienia). Płyny powinny być przyjmowane często małymi porcjami.(skutki działa wys. temp.: udar cieplny)
aklimatyzacja,
Do wysokiej lub niskiej temp. otoczenia naz. się proces prowadzący do czynność i ewentualnie morfolog. zmian w ustroju w wyniku których wzrasta tolerancja fiz. na działanie tej temp. Człowiek wielokrotnie narażany na działanie wys. temp. (30°C) ulega A do tej temp., ale nie wykazuje proporcjonalnie większej tolerancji dla temp. wyż. np. 45°C. Wyróżniamy aklimatyzację ogólną oraz aklimatyzację miejscową (najczęściej rąk, stóp i twarzy)
organizacja pracy w wysokiej temperaturze,
Powinny być stosowane przerwy w pracy. Ich częstość i długość zależy od param. mikroklimatu oraz od czynników związanych z wykon. pracą: koszt energetycz pracy, wymuszonej pozycji ciała, monotonii.
Temp. powietrza w kopalni powinna być 28 °C na termometrze suchym, a intensyw chłodzenia mierzona katatermometrem = 11 katastopni. Czas pracy przy temp. 28-37° C 33 C tylko prace ratownicze.

(…)

… patologicznych działania wysokiej temperatury należy udar cieplny. Udar cieplny występuje częściej u ludzi w średnim i starszym wieku, zwłaszcza cierpiących na miażdżycę naczyń krwionośnych, nadciśnienie tętnicze i chorobę wieńcową.
Ujemne obciążenie termiczne, jakiemu jest poddany człowiek znajdujący się w środowisku zimnym, zależy od tego, czy warunki środowiska doprowadzają do ogólnego oziębienia całego…
... zobacz całą notatkę