To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Makro i mikrostruktura projektowania
Proces projektowania prowadzi się zazwyczaj w wielu fazach, różniących się stopniem
szczegółowości otrzymanej informacji o projektowanym obiekcie. Po każdej fazie podejmuje
się decyzje akceptującą otrzymane rezultaty („TAK”) lub nakazująca uzupełnienie niektórych
działań poprzedzającej fazy („NIE”) . Przyczyną podziału procesu projektowania na fazy jest
również umożliwienie decydentowi wzięcia udziału w tym procesie w trakcie jego trwania.
Zaplanowanie decyzji pośrednich (po kolejnych fazach makrostruktury) zabezpiecza
projektanta przed ryzykiem tego, ze decydent po zakończeniu projektowania, a zatem po
wykonaniu dokumentacji końcowej zmieni np. założenia albo nie zaakceptuje ogólnej
koncepcji rozwiązania danego zadania. Dla każdej fazy należy wyraźnie określić, jaki jest
zakres i szczegółowość informacji wejściowej oraz cel fazy, czyli zakres, dokładność i
poziom ufności informacji wyjściowej, oraz sprecyzować (choćby orientacyjnie) kryteria
podejmowania decyzji tej fazy.
Makrostruktura – kryterium podziału na fazy są główne decyzje; rezultatem każdej fazy
jest formalny dokument. Kolejne fazy mają ten sam zakres, gdyż obejmują cały przedmiot
projektowania, oraz zwiększający się stopień szczegółowości informacji o przedmiocie
projektowania. Ogólna budowa struktury jest liniowa, sekwencyjna, bez iteracji. Istnieje
możliwość pomijania niektórych faz. Makrostruktura obejmuje cały proces projektowania: od
zlecenia do końcowej dokumentacji (np. od badan studialnych do sprawdzonej dokumentacji
dla produkcji seryjnej). Struktura ta jest podstawą pracy generalnego projektanta; służy mu do
planowania, koordynacji, kierowania i kontroli przebiegu wszystkich prac projektowych.
Mikrostruktura reprezentuje sekwencje działań podczas rozwiązywania elementarnych
(najprostszych) zadań w procesie projektowania. W odróżnieniu od makrostruktury, która
obejmuje cały proces, mikrostruktura dotyczy tylko pojedynczych zadań, wykonywanych
najczęściej prze jednego człowieka, w dość krótkim czasie. Kryterium podziału na
poszczególne elementy w tej strukturze nie może być pominięty. Ma ona charakter iteracyjny
i rekurencyjny. Mikrostruktura – kryterium podziału stanowi odmienność działań w każdym
etapie. Ogólna budowa tej struktury realizuje zasadę kolejności następujących działań:
syntezy – analizy – oceny – optymalizacji – decyzji, tworzących wielokrotnie powtarzana
pętlę. Mikrostruktura ma budowę iteracyjną. Nie można pominąć żadnego etapu, przy czym
rezultaty kolejnych etapów nie muszą być formalnie rejestrowane. Mikrostruktura umożliwia
indywidualnemu projektantowi poznanie racjonalnej kolejności działań w procesie
przetwarzania i generowania informacji. Opisuje strukturę rozwiązywania pojedynczych
zadań.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)