To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kronika Po l ska Wincenty Kadłubek rozpoczął swą pracę pisarską najprawdopodobniej w 1190 i trwała ona jeszcze z pewnością w 1205 (w IV księdze można znaleźć informacje dotyczące bitwy pod Zawichostem , która rozegrała się 19 kwietnia 1205 ), a została przerwana w 1208 , kiedy Kadłubek objął godność biskupa krakowskiego .
Dzieło składa się z czterech ksiąg. ♦Pierwsze trzy są ujęte w formę dialogu pomiędzy biskupem krakowskim, Mateuszem a arcybiskupem gnieźnieńskim, Janem. Mateusz opowiada epizody z dziejów Polski, jest narratorem wydarzeń historycznych. To on ocenia bohaterów, wydaje sądy dotyczące państwa. Jan w odpowiedzi podaje przykłady, sięgając do Biblii, a także do starożytnego Rzymu. Bywa, że interlokutorzy zamieniają się rolami i wtedy Jan opowiada, a Mateusz komentuje. Autorytet rozmówców buduję dzięki określeniu ich dojrzałego wieku, co gwarantuje wiarygodność informacji.
Wyraźnie widoczna jest tu idea prawdy historycznej gwarantowanej relacją naocznego światka.
Dialog zakończony jest motywem biesiady jako tła konwersacji, i przerwania intelektualnej rozmowy z powodu zmęczenia.
♦Czwarta księga obejmuje wypadki znane już autorowi osobiście i jest ujęta w formę wykładu odautorskiego. Fakty dotyczą wstąpienie na tron Mieszka III Starego, a urywają się w 1202 roku.
Rolę narratora autor nakreślił w krótkim (niewydzielonym) prologu będącym historyjką ( biblijna przypowieść o talentach). Jest to nawiązanie do zadania spisania Kroniki jakie zlecił mu król (historyjka o słudze, którego gospodarz mianował rachmistrzem, z czego przerażony dostojeństwem powierzonego mu zadaniem usiłuje się wymigać)
Dalsza część kroniki zmienia literacką formę, ożywia się i dramatyzuje, autor angażuje się w spory polityczne Budowa: Prolog: zainicjowany jest typowo średniowiecznym podziałem materii na 3 części („trzech było ludzi, którzy z trzech powodów…”) Jest to przypowieść o starożytnych postaciach : ubogim Kodrusie, pięknym Alkibiadesie i mądrym Diogenesie, którzy nienawidzą uroczystości teatralnych ( K. by nie czcić widowiska własnej nędzy, A. by nie być posądzonym o chwalenie się uroda i D by uniknąć pospolitych ludzi) Przypowieść ta zapowiada topos skromności.
Autor przedstawia pobudki kierujące nim do napisania Kroniki, wskazuje tu na Kazimierza jako jego zleceniodawce (gdyż sam nie chciał ani sławy, pieniędzy ani nie darzy pisania takim zamiłowaniem ) Księga pierwsza : przedstawia pochodzenie narodu polskiego w świetle legend i podań etnogenetycznych. Wincenty poza cyklem podań wielkopolskich (o Popielu), napisanych już przez Galla umieścił także cykl legend małopolskich : o Kraku zwanym Grakchem, pokonaniu
(…)
… od założenia państwa aż po konflikt Bolesława Krzywoustego ze Zbigniewem.
Księga trzecia: Przedstawia losy kraju podczas rozbicia dzielnicowego.
Księga czwarta: Jest opowieścią o toczącej się walce o główny tron królewski między : Mieszkiem III Starym a Bolesławem Kazimierzem II Sprawiedliwym. Rozpoczyna się wstąpieniem na tron Mieszka III Starego, który po czterech latach zostaje odsunięty od władzy…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)