To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Kontynuacja problematyki broni chemicznej 1914 r. Niemcy testujący pociski z bromkiem ksylitu przeciw wojskom radzieckim (potem testowali chlor : podrażnianie błon śluzowych ukł. oddechowego)
1917 r, Lewis, USA. Odkrycie luizytu (pochodna iperytu)tzw. „rosy śmierci” - substancji nie tylko toksycznej po dostaniu się do dróg oddechowych (przed czym można się chronić maską) ale wpływającą także toksycznie przy kontakcie ze skórą. Stosowany w wojnie abisyńskiej
Oparzenie luizytem : początkowo zaczerwienienie, po kilku godzinach wystąpienie pęcherzy, po kilku dniach ran otwartych. Rany luizytowe goją się szybciej niż iperytowe.
1920 r, Haber - cyklon B. Stosowany jako insektycyd do odwszawiania mundurów . To tak naprawdę ziemia okrzemkowa nasycona cyjanowodorem . Szczelnie zamkniety, po otwarciu oddawał HCN = używany do trucia więźniów w obozach zagłady (Majdan, Auschwitz)
1925 r., czerwiec, Genewa. Protokół zakazujący stosowania w wojnie gazów i środków bakteriologicznych. Nie zakazywał natomiast ich produkcji, badań czy przechowywania.
1993 r. ONZ wprowadza zakaz produkcji, badań i przechowywania broni chemicznej. Konwencje podpisuje 127 państw (Polska, Francja - w 1995, USA, Rosja - 1997). Stan z 2008 r - konwencja podpisana i ratyfikowana przez 183 ze 195 państw. Wśród krajów które nie ratyfikowały znalazł się Izrael , a wśród krajów które nie podpisały konwencji - Irak, Angora, Korea Północna, Egipt, Liban i Syria.
2002 r, Moskwa. Premiera teatralna - wzięcie 1 922 zakładników przez czeczeńskie komando. Atak Sali teatralnej gazem obezwładniającym o nieznanej nazwie przez służby specjalne. Śmierć 129 osób, kilkaset osób rannych. Po jakimś czasie inf. Że użyto gazu o nazwie „Kolokol-1” (dzwon), działający jak morfina , tylko 1000 razy skuteczniej. Organisation for prohibition of chemical weapons (OPCW) ustala przepisy dzielące środki potencjalne mogące zostać wykorzystane w wojnie na trzy grupy:
Najgroźniejsza. Obejmuje klasyczną broń chemiczną bez innego , praktycznego zastosowania. Kontrola każdej ilości przekraczającej 100g musi być zgłoszona do OPCW. Ilość całkowita dostępna w jednym kraju nie może przekraczać 1 tony. Np. neurotoksyny, iperyt, luizyt, rycyna
Substancje mające zastosowanie pozamilitarne w niewielkiej skali . Produkcja dozwolona pod kontrolą OPCW wedle indywidualnych ograniczeń. Np. dimetylofosfonian (prekursor sariny) - środek gaśniczy ; tiodiglikol (pochodna iperytu) - rozpuszczalnik do atramentu.
Substancje mające zastosowanie pozamilitarne w skali przemysłowej. Każda fabryka produkująca powyżej 30 ton jest pod kotrolą OPCW. Np. fosgen (prekursor w syntezie tworzyw sztucznych i barwników) , chloropikryna (ochrona roslin)
III grupa związków jest dość dużym zagrożeniem - produkowane w bardzo dużych nakładach mogą stać się potencjalną bronią chemiczną ~tanią, łatwo dostępną i dobrą. Jak dobra - pokazuje wypadek do którego doszło w 1998 r w Zakładach Chemicznych „Zachem” w Bydgoszczy. Pracownicy bez masek zajrzeli do zbiornika z chemikaliami
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)