To tylko jedna z 3 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Konflikty zbrojne w świetle prawa międzynarodowego W czasopiśmie z zakresu PM (The British Yearbook of International Law), na temat konfliktów zbrojnych w świetle PM sformułowano teżę że „ prawo wojenne nie ma żadnej wartości bowiem nowoczesnej wojny, prowadzonej przy użyciu najnowszych osiągnięć nauki, nie da się uregulować przepisami prawa ”. Wydaje się, że postawiona Reza jest rudna do obrony. Zgodnie z regułą ubi societas ibi ius (gdzie społeczność tam prawo) nie jest możliwa całkowita próżnia prawna w jednej sferze SM. Gdyby tak było, to w warunkach wojny totalnej, z użyciem najnowszych technologii i technik prowadzenia wojny, strony wojujące nie byłyby niczym skrępowane, a więc mogłyby używać broni jądrowej, biologicznej nie rozróżniając obiektów wojskowych od cywilnych. Rozwój techniki nie może prowadzić do barbaryzacji wojny w demokratycznych i cywilizowanych społeczeństwach.
Kodyfikacja prawa wojny to proces złożony, w którym można wyróżnić cztery warstwy normatywne:
prawo do wojny (ius ad bellum) bez względu na to czy jest to wojna obronna, czy narzędzie narodowej polityki, czy sposób regulowania sporów międzynarodowych,
prawo przeciwko wojnie (ius contra bellum) zakazujące wojny z wyłączeniem przypadków samoobrony wiodące w rezultacie do zakazu nie tylko użycia siły, ale także groźby jej użycia,
prawo konfliktów zbrojnych (ius in bello) humanizujące wojnę w sensie wprowadzania ograniczeń sposobów prowadzenia walki, ochrony podmiotowej i przedmiotowej, międzynarodowych znaków rozpoznawczych, pozycji mocarstw opiekuńczych,
określenie zbrodni wojennej, ich ściganie i penalizacja (zbrodnie przeciwko pokojowi, zbrodnie wojenne, zbrodnie przeciwko ludzkości). W procesie kodyfikacji można dostrzec pewną myśl przewodnią. Humanizacja konfliktów zbrojnych ma nie tylko wymiar międzynarodowy, ale także wymiar wewnętrzny, gdyż odpowiednie normy prawa humanitarnego znajdują zastosowanie w konfliktach o charakterze wewnętrznym.
Pojęcia prawa konfliktów zbrojnych ma dwa znaczenia:
w ujęciu węższym, oznacza „ogół przepisów prawnych obowiązujących w czasie wojny (ius in bello)”
ujęcie szersze, poza uregulowaniami odnoszącymi się do metod i środków prowadzenia działań zbrojnych, obejmuje również prawo państwa do wszczynania wojen (ius ad bellum)
Do czasu II wś terminem określającym ten działa PM było „prawo wojenne”. Po niej, zarówno w doktrynie, jak i w treści traktatów, zaczęto używać sformułowania „prawo konfliktów zbrojnych”, które uwalnia się od wątpliwych definicji stanu wojny i pozwala na zastosowanie zasad wynikających ze zwyczaju i umów międzynarodowych bez konieczności odwoływania się do pojęć prawnych, a w oparciu o stan faktyczny. Pojęcie konfliktu zbrojnego jest więc szersze od pojęcia wojny.
(…)
… wypowiedziana, jak również takie konflikty zbrojne, w których uczestniczą strony nieuznane za podmioty PM. W przeciwieństwie do pojęcia wojny odwołującego się do stanów prawnych (wypowiedzenie wojny, status podmiotów walczących czy uznanie stanu wojny przez strony).
Prawo konfliktów zbrojnych (ius in bello), nazywane też międzynarodowym prawem humanitarnym lub prawem wojennym to zbiór przepisów zaakceptowanych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)