Konflikty w Afryce
1888 - konferencja w Berlinie zorganizowana przez Ottona von Bismarcka podzieliła granicami Afrykę między mocarstwa europejskie. Miały one sztuczne granice. Często narody i tradycyjne obszary cywilizacyjne były podzielone. Narzucają konieczność życia w jednym państwie plemion o różnych tradycjach i religii. Większość państw powstałych w II połowie XIX wieku okazała się niezdolna do egzystencji. Kontynent plemion myśliwsko-zbierackich to Afryka. Kolonizowanie przebiegało inaczej niż w Azji - w Azji ludy były na wysokim poziomie cywilizacyjnym. Nie naruszano struktur społeczeństw azjatyckich. Z kolei w Afryce miano do czynienia z prymitywnymi ludami wg kolonizatorów. Kolonie stanowiły bazy surowcowe, miejsce zatrudnienia dla osób, które nie mogły znaleźć sobie miejsca w Europie. Budując przedsiębiorstwa, maksymalizowano zyski. Bardzo źle traktowano tubylców, np. w Kongo - zasoby kauczuku, nałożono limity na ten surowiec dla tubylców, obcinano dłonie i ręce osobom z plemion obijającym się w pracy. Obok europejczyków, również arabowie byli kolonizatorami. Do lat 60. Afryka była niemal całkowicie skolonizowana (wyłączając Liberię i RPA - część dominium Commonwealthu). Pod wpływem I II WŚ, powstaniem ONZ i miejscowych struktur było wiadomo, że kolonii nie da się utrzymać. Nie szło to w parze jednak z przygotowaniem krajów do niepodległości. Kolonie nie miały własnych kadr, w Kongu sytuacja była dość dobra, jeśli chodzi o poziom życia.
Miejscowe elity dążyły do niepodległości, łudziły się, że wspólnoty dadzą radę odbudować solidne państwa. Niepodległość nigdzie nie przyniosła poprawy życia. Powstają państwa niezdolne do funkcjonowania, a winnym jest system kolonialny. 1) Republika Środkowoafrykańska (między Maghrebem a Czarną Afryką)
1966-1976 - cesarstwo, 4,4 mln ludności
Przez pierwsze 6 lat trwały walki, które doprowadziły do rozkładu państwa. Bokassa mianował się cesarzem na wzór cesarstwa francuskiego. Ta budowa rozmontowała do końca system gospodarczy państwa. Bokassa oparł się na armii. Gdy państwo było ruiną, usunięto Bokassę. Zaczęto go oskarżać o różne rzeczy, jak kanibalizm. Brak napływu inwestycji zagranicznych - kolejny przewrót 1976, powrót Bokassy. Wtrącono go do więzienia, a potem zmarł jako główny kandydat na władcę. 2) Demokratyczna Republika Kongo
66,5 mln ludności, państwo miało być nadzieją dla Afryki. 1960 - proklamowano niepodległość, 1960-1963 - stłumienie separatyzmów. Nowi obywatele żądali awansów. Rozpoczął się okres roszczeń, rabowano mienie, gwałcono, Kongo pogrążyło się w anarchii gospodarczej. Ścierają się trzy siły: prezydenta, premiera i Czombego, który chciał oderwać Katangę od Konga. Rozpoczynają się walki, następuje dymisja premiera, który zostaje pojmany podczas ucieczki i zamordowany. ONZ tworzy misję, aby Kongo się nie rozpadło. Główne siły - hinduskie, logistyka - Skandynawia. Hindusi rozpoczynają walkę, przepędzono Czombego.
(…)
… ten jest bardzo niekorzystny do zamieszkania (najważniejszym surowcem tutaj jest woda). Społeczność międzynarodowa robi dużo, ale te kwestie nadal pozostają niezałatwione. Rezolucja 15/90 Rady Bezpieczeństwa ONZ z 24.03.2005 powołuje misję pokojową w Sudanie (głównie Darfur). Logistykę zapewnia USA. Ci żołnierze jednak nie są zbyt skuteczni, szerzą patologię. Na Darfur idą ogromne nakłady. Aby odwrócić uwagę od sytuacji…
… się od głosu. Przyjęcie rezolucji forsowała WB, Francja. Rezolucję poparły Narodowa Rada Libijska (rząd tymczasowy w Belgazi) i Liga Państw Arabskich. Kadaffi budował państwo przemyślanie. Jednakże z czasem z charyzmatycznego przywódcy stał się opętanych manią wielkości człowiekiem. 19.03.2011 w Paryżu była mini konferencja, aby ustalić środki wobec Libii. USA, Kanada, WB, Francja, Włochy i Katar - siły wysłane do Libii. Wymuszono na NATO przejęcie akcji. Polski rząd udzielił poparcia dla tej akcji. Liga Państw Arabskich wcześniej popierająca akcję, teraz jej mocy nie popiera. Indie zgłaszają niepokój. …
… i powstania secesyjnych ugrupowań. 1991 - Somaliland ogłasza niepodległość (byłą kolonia brytyjska). 2005 - Unia Afrykańska sugeruje uznanie kraju, jednak dotychczas żadne z państw tego nie uczyniło. Somaliland nie jest państwem muzułmańskim, jest otwarte dla innych wyznań, głównie chrześcijan. 1988 - Puntland ogłasza niepodległość, uważa się to państwo za spadkobiercę Somalii. Utrzymuje się ono głównie…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)