To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Temat 8. STRUKTURA SPOŁECZNA - lektura 3.
Max Weber „Klasy, stany, partie - podział władzy w obrębie wspólnoty”
Sposób, w jaki w danej społeczności rozdziela się „godność” społeczną między typowe grupy w niej uczestniczące, będziemy nazywać „ładem społecznym”. Do ładu prawnego ma się on podobnie jak ład ekonomiczny. Ład społeczny nie jest tożsamy z ładem ekonomicznym, bowiem ład ekonomiczny jest dla nas jedynie sposobem rozdziału i użycia dóbr i świadczeń ekonomicznych.
Klasy, stany i patie są zjawiskami polegającymi na podziale władzy w obrębie wspólnoty. Przez władzę będziemy rozumieć szanse jednej lub większej liczny osób na przeprowadzenie jej lub ich własnej woli w działaniu opartym na poczucie wspólnoty, nawet jeśli inni, którzy w nim nie uczestniczą, będą stawiać opór. Klasy nie są wspólnotami. O klasie mówimy, gdy:
- pewnej liczbie osób wspólne są pewne typowe czynniki przyczynowe ich szans życiowych
- czynniki te dotyczą jedynie ich ekonomicznego interesu - posiadania dóbr i dochodu
- spełniony jest warunek istnienia rynku towarów lub pracy.
Posiadanie i nieposiadanie są więc podstawowymi kategoriami położenia klasowego niezależnie od tego, czy oddziałują na walkę cen czy na walkę konkurencyjną. Wspólne pojęciu klasy jest zawsze to, że rodzaj szans na rynku stanowi instancję warunkująco to, co wspólne losom jednostek. Położenie klasowe jest w tym sensie ostatecznie położeniem rynkowym. Klasę tworzą wyłącznie interesy ekonomiczne i to związane z istnieniem rynku. Choć klasy nie są wspólnotami, to jednak położenie klasowe kształtuje się na gruncie zawiązanej wspólnoty. Z tym, że działanie płynące z poczucia wspólnoty, którego następstwem jest położenie klasowe, jest nie tyle działaniem członków tej samej klasy, ile działaniem wzajemnym członków różnych klas. Wszelkiego typu położenie klasowe, przede wszystkim to, które polega na czystej władzy posiadania jako takiej, oddziałuje najpełniej wówczas, gdy wszelkie inne zasady określania wzajemnych stosunków zostają, na ile to możliwe, pozbawione znaczenia. Stany są zazwyczaj wspólnotami. Położenie stanowe określać będziemy jako wszelkie składniki losów ludzkich uwarunkowane przez określoną, pozytywną lub negatywną ocenę godności społecznej, wiążącej się z jakąś cechą wspólną pewnej liczbie osób. Godność ta może wiązać się również z położeniem klasowym - różnice między klasami nakładają się w rozmaitych konfiguracjach na różnice stanowe. Normalnie jednak godność stanowa pozostaje raczej w ostrej sprzeczności z roszczeniami czystego posiadania. Do tego samego stanu mogą należeć zarówno posiadający, jak i nie posiadający.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)