To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Wrzucony plik opisuje zjawisko interwencjonizmu państwowego. Temat został dobrze opisany na pięciu stronach i z całą pewnością stanowi dobra bazę informacji o nim, lub może być podstawą do rozbudowania tematu w ramach większego projektu. Dla wprowadzenia pokazane zostały wady oraz zalety interwencjonizmu państwowego. Rozbieżność w zdaniach bierze się z różnej metody badań efektów tych działań. W pliku przedstawione zostały czynniki, które powodują większą aktywność państwa w gospodarce. Przedstawione zostały działania, dzięki którym państwo może osiągnąć cele, które ma wobec gospodarki. W materiale zamieszone są również wykresu obrazujące skutki zwiększenia działania państwa w gospodarce.
INTERWENCJONIZM PAŃSTWOWY
Wszystkie kraje świata stoją przed wspólnym problemem ekonomicznym. Problem ten wynika z posiadania niewystarczającej ilości zasobów potrzebnych do zrealizowania wszystkich planów, zamiarów, czy chęci. Występuje ograniczona podaż zarówno zasobów naturalnych, jak i kapitału oraz wykwalifikowanej siły roboczej. Ilość dóbr i usług, jaka może być wyprodukowana w oparciu o posiadane przez dany kraj zasoby jest niewystarczająca dla zaspokojenia popytu. Rządy chciałyby swoim obywatelom zapewnić wysoki poziom życia. Próbują one osiągnąć te cele poprzez rozwój gospodarczy.
Kto jednak powinien decydować o wykorzystaniu zasobów. Aby odpowiedzieć na to pytanie, należałoby się zastanowić nad dwiema przeciwstawnymi metodami dokonywania takich wyborów - system scentralizowany i system rynkowy.
W gospodarce centralnie planowanej decyzje o wykorzystaniu zasobów podejmowane są wyłącznie przez państwo.
W gospodarce rynkowej natomiast o tym, co jest produkowane decydują konsumenci poprzez sposób, w jaki wydają one swoje dochody, czyli przedsiębiorcy dowiadują się o decyzjach konsumentów dzięki istnieniu mechanizmu cenowego.
Oba te systemy stanowią swoje skrajne przeciwieństwa. W rzeczywistości nie istnieje gospodarka, która wykorzystywałaby wyłącznie jedną z metod. Na ogół gospodarki krajów świata są kombinacjami tych dwóch systemów, ale stopień tego połączenia może znacznie się różnić. Zarówno system rynkowy, jak i centralnie planowany mają swoje zalety i wady.
Zalety systemu gospodarki centralnie planowanej:
możliwość nadania przez władzę priorytetu konkretnej sprawie (np. zapewnienie podstawowych potrzeb ludności: żywność, mieszkanie, odzież
posiadanie całkowitych danych odnośnie wykorzystania zasobów
zapobieganie niepotrzebnemu dublowaniu tej samej produkcji przez kilka przedsiębiorstw.
Wady systemu gospodarki centralnie planowanej:
Ze względu na konieczność wykonywania planów może wystąpić:
nadprodukcja niektórych dóbr ,
braki rynkowe,
zaniedbanie jakości produktów
brak zgodności z wymaganiami konsumentów.
Zalety systemu rynkowego:
wykorzystanie czynników produkcyjnych zgodnie z życzeniami konsumentów
Wady systemu rynkowego:
nierówny podział dochodu - życzenia bogatszej części społeczeństwa mają większe szanse być spełnione niż potrzeby biedniejszych warstw społeczeństwa.
brak mobilności zasobów - pracownicy mogą nie być w stanie przemieszczać się z jednego do drugiego miejsca pracy, wyposażenie użytkowane w jednym rodzaju produkcji nie może być łatwo przestawione na produkcję czegoś innego, niższy popyt na dane dobra może spowodować bezrobocie, jeżeli czynniki produkcji nie zostaną zaangażowane w produkcję innych dóbr.
(…)
…, prowadzącej do obniżenia zagregowanego popytu. Wynikiem monetarnej polityki restrykcyjnej jest również wzrost stopy procentowej, a w rezultacie zmniejszenia inwestycji, zagregowanego popytu i r-PNB.
Wyznaczanie stopy rezerw obowiązkowych - czyli określona procentowo wielkość środków pieniężnych, jakie bank musi pozostawić z otrzymanych depozytów. Wynika z tego, że im większa jest ta stopa, tym mniej jest pieniędzy na rynku (mniejsza podaż pieniądza). W związku z tym zmniejszają się inwestycje, zatrudnienie i r-PNB.
Bank centralny stosując politykę restrykcyjną podnosi stopę rezerw obowiązkowych, a obniża stosując politykę ekspansywną.
Określanie stopy redyskontowej, czyli ceny za kredyty dla innych banków.
Jeżeli stopa redyskontowa się zmniejsza - podaż pieniądza rośnie - polityka ekspansywna.
Skutkiem…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)