To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Konflikt ten sięga korzeniami jeszcze 1947 , kiedy to po rozpadzie Imperium Brytyjskiego powstały dwa niepodległe kraje: Pakistan - zamieszkany w większości przez muzułmanów i Indie - zamieszkane przez hindusów . Stało się to na mocy India Independence Act (ustawy o niepodległości Indii), ogłoszonej na podstawie tzw. planu Mountbattena. Brytyjska koncepcja podziału posiadłości kolonialnych zakładała utworzenie dwóch państw w miarę jednolitych religijnie. Indie miały być w większości hinduistyczne, a Pakistan muzułmański. Wtedy też rozpoczęły się masowe migracje muzułmanów i hinduistów. Wówczas doszło do pierwszych potyczek. Konflikty te przerodziły się w regularne wojny:
wojna indyjsko-pakistańska 1947 - zwana też I wojną o Kaszmir
wojna indyjsko-pakistańska 1965 - zwana też II wojną o Kaszmir
wojna indyjsko-pakistańska 1971 Przedmiotem konfliktu między nowymi państwami stał się podział nadgranicznej prowincji Pendżabu oraz kwestia statusu księstwa Kaszmiru . Kaszmirski rząd obawiał się włączenia do Pakistanu i poprosił w październiku '47 wojska indysjkie o pomoc. Odpowiedzią na to było oczywiście wkroczenie na terytorium Kaszmiru wojsk pakistańskich - i tak zaczyna się wojna indyjsko-pakistańska. Licząc na zachowanie autonomii zwlekał on z podjęciem decyzji o przyłączeniu swoich ziem do jednego z dwóch państw. Obawiał się, że połączenie z Indiami może spowodować uszczuplenie jego władzy, natomiast akces do Pakistanu doprowadzić do zamieszek o podłożu religijnym. Powołano Grupę Obserwatorów Wojskowych Narodów Zjednoczonych w Indiach i Pakistanie ( United Nations Military Observer Group in India and Pakistan , UNMOGIP), która wytyczyła linię demarkacyjną. Misja UNMOGIP posiada mandat RB ONZ do dziś.
Kaszmir był w 80% zamieszkiwany przez muzułmanów, natomiast maharadża był Hindusem.
Inną płaszczyzną konfliktu stał się wyścig zbrojeń, który rozpoczęły Indie, nie przystępując do traktatu o nierozprzestrzenianiu broni nuklearnej (NPT). Władze w Delhi potraktowały warunki traktatu jako dyskryminujące ze strony mocarstw oraz zagrożenie bezpieczeństwa regionalnego ze względu na zaopatrzenie się Chiny w broń nuklearną
Druga wojna indyjsko-pakistańska wybuchła w sierpniu 1965 roku. Jej przyczyną był spór o aresztowanie przywódcy ludności muzułmańskiej w Indiach, szejka Abdullaha oraz protesty islamistów w przygranicznych miejscowościach. Doprowadziły one do ataku islamskich ekstremistów i przekroczenia przez nich linii zawieszenia broni. Spotkało się to z szybką odpowiedzią armii indyjskiej. Trzecia wojna była efekte m problemów wewnętrznych w Pakistanie. Z braku porozumienia między reprezentantami Pakistanu Wschodniego tzw. Bengalu Wschodniego dążącymi do większej autonomii a władzami w Islamabadzie doszło do wybuchu wojny domowej. 17 kwietnia 1971 r. ogłoszono powstanie niepodległego Bangladeszu. Wojska pakistańskie szybko przeszły do ofensywy i pacyfikacji zbuntowanej prowincji. Na masową skalę rozpoczęły się ucieczki mieszkańców Bengalu. Szukali oni schronienia w Indiach. Indie Szybko poparły powstanie nowego państwa i udzieliły pomocy uchodźcom, potępiły natomiast Pakistan
(…)
… i przekroczenia przez nich linii zawieszenia broni. Spotkało się to z szybką odpowiedzią armii indyjskiej.
Trzecia wojna była efektem problemów wewnętrznych w Pakistanie. Z braku porozumienia między reprezentantami Pakistanu Wschodniego tzw. Bengalu Wschodniego dążącymi do większej autonomii a władzami w Islamabadzie doszło do wybuchu wojny domowej. 17 kwietnia 1971 r. ogłoszono powstanie niepodległego…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)