To tylko jedna z 20 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
UKŁAD KRĄŻENIA Romuald Wojnicz
Układ sercowo-naczyniowy powstaje z mezodermy . Między 13 a 15 dniem rozwoju zarodkowego w mezodermie pozazarodkowej ściany pęcherzyka żółtkowego powstają skupienia komórek zwane wyspami krwiotwórczymi, które składają się z komórek zwanych hemangioblastami . Obwodowa część tych wysp zbudowana jest z z angioblastów będących pierwotnymi komórkami śródbłonka naczyń krwionośnych. Wewnętrzna warstwa wysp krwiotwórczych zbudowana jest z komórek zwanych hematogoniami , z których w dalszym rozwoju powstają elementy morfotyczne krwi. Około 18 dnia rozwoju zarodka angioblasty tworzą pierwotne cewki naczyń krwionośnych które wrastają do mezodermy zarodkowej tworząc pierwotne naczynia krwionośne a proces ten nosi nazwę waskulogenezy . Proces waskulogenezy jest regulowany przez wiele czynników wśród nich naczyniowy czynnik wzrostu (VEGF) czy leptynę, czynnik wydzielany przez komórki tłuszczowe. W odróżnieniu od waskulogenezy, angiogenezą nazywamy tworzenie naczyń po zakończeniu fazy waskulogenezy. Angiogeneza zwana także angioneogenezą obserwowana jest zarówno w stanach fizjologii jak i patologii. Przykładem fizjologicznego tworzenia naczyń może być wzrost liczby naczyń krwionośnych w trenowanym mięśniu sercowym, odnowa błony śluzowej macicy w cykl menstruacyjny czy gojenie się ran natomiast w stanach patologii przykładem może być tworzenie naczyń w przebiegu rozrostu nowotworów litych. Rozwój serca rozpoczyna się poprzez wytworzenie z komórek mezodermalnych w części głowowej tarczy zarodkowej parzystych sznurów sercotwórczych . Około 20 dnia życia płodowego zarodka sznury te uzyskują światło a a około 22 dnia, teraz już cewy nasierdziowe , łącza się ze sobą tworząc pojedynczą cewę wsierdziową, z której rozwija się serce. Od 22 dnia życia płodowego serce rozpoczyna czynność skurczową. OGÓLNA BUDOWA I FUNKCJA UKŁADU KRĄŻENIA W skład układu sercowo-naczyniowego wchodzą:
Układ krwionośny
Serce
Układ limfatyczny ( patrz rozdział : U kład chłonny )
W skład układu krwionośnego wchodzą: Tętnice sprężyste duże (średnica 1cm)
Tętnice mięśniowe duże i średnie (średnica 2-10mm)
Tętnice mięśniowe małe o średnicy 0.1-2mm
Tętniczki ze średnicą 10-100μm
Naczynia włosowate zwykłe (kapilary) średnicy 4-10μm oraz zatokowe (sinusoidy) o średnicy 30-40 μm
Żyłki (postkapilarne i mięśniowe) o średnicy10-100μm
Małe żyły o średnicy 0.1-1mm
Żyły średnie (średnica 1-10mm) i duże (średnica 1cm)
Zarówno serce jak i układ krwionośny są zbudowane trzech podstawowych warstw, których grubość zależy od typu (kalibru) naczynia:
(…)
… wielu patologii. Wśród nich wyróżnić można chorobę niedokrwienną serca, udar niedokrwienny mózgu, tętniaka aorty, niewydolność serca czy niewydolność nerek. Jako przyczynę nadciśnienia wymienia się spadek wydalania sodu przez nerki zwiększający objętość krwi krążącej, czynniki genetyczne, oraz wpływ czynników środowiskowych w tym używek. U podłoża patologii naczyniowej w nadciśnieniu tętniczym leży szkliwienie…
… zwanej intimą, środkowej oraz zewnętrznej zwanej przydanką. Warstwa wewnętrzna (tunica intima). Tworzy ona wewnętrzną warstwą naczynia. W jej skład wchodzi:
Śródbłonek naczyniowy (endothelium) spoczywajacy na błonie podstawnej Warstwa podśródbłonkowa (subendothelium) zbudowana z tkanki łącznej wiotkiej Blaszka sprężysta wewnętrzna (ang. internal elastic lamina), zbudowana z włókien sprężystych
Tkanka…
… jądrem skierowanym długą osią do światła naczynia. Komórki te spoczywają na błonie podstawnej, której składniki same syntetyzują. Odmienną budowę od przedstawionej powyżej wykazuje śródbłonek w zatokach śledzony, żyłkach węzła limfatycznego, migdałkach oraz kępkach Peyera gdzie przyjmuje on kształt sześcienny. Śródbłonek posiada składniki układu kurczliwego - aktynę, miozynę, tropomiozynę oraz α…
… je uwidocznić metodami immunohistochemicznymi przy wykorzystaniu między innymi przeciwciała monoklonalnego anty- α-aktynę (SMA-1). Pericyty. Komórki towarzyszące komórkom śródbłonka naczyń kapilarnych oraz małych żyłek. Są one połączone z komórkami śródbłonka za pośrednictwem niewielkiej liczby połączeń szczelinowych (ang.:gap junctions). Ich cechą charakterystyczną jest posiadanie własnej błony podstawnej…
… ciągłą błonę podstawną i ściśle przylegające do siebie komórki śródbłonka (mięsień sercowy, mięśnie szkieletowe, mózg, grasica)
Naczynia włosowate okienkowe (ang.:fenestrated capillaries) posiadające ciągłą błonę podstawną natomiast obwodowe części komórek śródbłonka tworzą liczne otworki (okienka). Pomiędzy okienkami rozpięta jest ultracienka błonka (przepona poru) a włókna ją tworzące formułują kanały…
… z zatoką tętnicy szyjnej (sinus carotis) z którą połączony jest licznymi splotami nerwowymi oraz pęczkami włókien nerwowych przywspółczulnych. Zatoka tętnicy stanowi pogrubiałą przydankę tętnicy szyjnej wspólnej w miejscu jej rozwidlenia, zawierającej liczne zakończenia nerwowe nerwu błędnego (czaszkowego IX). Zakończenia te pełnią funkcje baroreceptorów, reagujących na rozciągnięcie ściany naczynia…
… sercowego i tym samym wzrost ciśnienia rozkurczowego komór w przebiegu niewydolności serca czy zawału mięśnia sercowego. Peptydy te rozszerzają naczynia włosowate poprzez przeciwdziałanie czynnikom zwężającym naczynia takim jak angiotensyna II czy wazopresyna. BNP jest ważnym wskaźnikiem laboratoryjnym wykorzystywanym w monitorowaniu leczenia i ocenie ryzyka zgonu w niewydolności serca. Choroba…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)