To tylko jedna z 17 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
CD. DYNAMIKI
Z doświadczeń wynika, że tarcie (T) jest wprost proporcjonalne do nacisku ciała na podłoże. By wprowadzić znak równości między tarciem a naciskiem w równaniu wprowadza się tzw. współczynnik tarcia (f): W przypadku gdy ciało porusza się po poziomym torze nacisk jest siłą równą: . Współczynnik tarcia jest wielkością zależną od materiałów z których zbudowane są powierzchnie trące. Inne bowiem jest tarcie jeżeli przesuwamy drewnianą skrzynię na asfalcie, a inny gdy tę skrzynie przesuwamy po lodzie. Dla każdych powierzchni istnieją dwa współczynniki tarcia. Jedno zwane kinetycznym, a drugie statycznym. Współczynnika kinetycznego używamy do obliczenia wartości siły tarcia, która oddziaływuje na poruszający się obiekt. Tarcie jest siłą, więc jest to wektor skierowany równolegle do wektora prędkości i zwrócony przeciwnie do niego. Drugim rodzajem tarcia jest tarcie statyczne. Współczynnik tarcia statycznego służy nam do obliczenia maksymalnej wartości tarcia statycznego. Nazwijmy to tarcie T s-max . Jeżeli na ciało, które znajduje się w spoczynku zadziałamy siłą F 1 taką, że: to ciało pozostanie w spoczynku, a realne tarcie będzie równe F 1 . Natomiast jeżeli na ciało zadziałamy siłą F 2 taką, że to ciało zostanie wytrącone ze stanu spoczynku, czyli zacznie się poruszać. Zawsze współczynnik tarcia statycznego jest większy od współczynnika tarcia kinetycznego. Oznacza to, że trudniej jest wprawić ciało w ruch, niż utrzymać je w ruchu jednostajnym prostoliniowym.
Mechanika klasyczna - dział mechaniki w fizyce opisujący ruch ciał ( kinematyka ), wpływ oddziaływań na ruch ciał ( dynamika ) oraz badaniem równowagi ciał materialnych ( statyka ). Mechanika klasyczna oparta jest na prawach ruchu ( zasadach dynamiki ) sformułowanych przez Isaaca Newtona , dlatego też jest ona nazywana "mechaniką Newtona" ( Principia ). Mechanika klasyczna wyjaśnia poprawnie zachowanie się większości ciał w naszym otoczeniu. Do końca XIX wieku była uznawana za teorię dokładną, na początku XX wieku okazała się niepoprawna w niektórych sytuacjach. W celu wyjaśnienia niezgodności powstały nowe działy mechaniki: mechanika relatywistyczna wraz z jej teoriami - ogólną teorią względności i szczególną teorią względności , opisujące zachowanie się obiektów poruszających się z prędkością porównywalną z prędkością światła, mechanika kwantowa opisującą zachowanie się mikroskopijnych obiektów ( cząsteczki , atomy , cząstki elementarne ). Wymienione teorie w pewnym sensie obalają mechanikę klasyczną, choć są zbudowane na jej bazie pojęciowej i ją uzupełniają. Pomimo to, mechanika klasyczna jest nadal bardzo użyteczna, ponieważ: jest prostsza w stosowaniu niż inne teorie,
(…)
… będzie wartość sił Newtona Znamy jako twórce trzech zasad dynamiki opisujących przyczyne stanów kinematycznych jakim mogą sie znajdowac się ciała oraz wzajemnie odziaływań między nimi Jedną z przyczyn powstania 3 Zasady Dynamiki Newtona było zjawisko Przyciągania przez Ziemie wszystkich ciał znajdujących się na niej lub jej otoczeniu Newtona interesowało rózniez czy z takim rodzajem odziaływania mamy…
…: gdzie k to współczynnik sprężystości danej sprężyny, a x1 i x2 to długość wychylenia sprężyny od stanu nierozciągniętego. Teraz możemy już obliczyć pracę potrzebną na rozciągnięcie sprężyny o współczynniku sprężystości równym k o długość Δx, gdzie Δx=x2-x1: Zasada zachowania energii Jak wiemy, jeżeli jakieś ciała posiadają energię to mogą wykonywać pracę nad innymi ciałami i tę energię im przekazywać. Wszystkie te ciała, które tworzą jakiś układ, mają jakąś jedną sumę wszystkich swoich energii. Zasada zachowania energii mówi nam, że jeżeli na te ciała nie działają, żadne siły, z poza tego układu, czyli jeżeli układ jest zamknięty (odosobniony), to całkowita suma wszystkich energii tych ciał jest stała. Jest to bardzo ważna zasada, która jest zachowana nie tylko w warunkach mechaniki klasycznej, ale też stosowana…
….
Kohezja - ogólna nazwa zjawiska stawiania oporu przez ciała fizyczne, poddawane rozdzielaniu na części. Jej miarą jest praca potrzebna do rozdzielenia określonego ciała na części, podzielona przez powierzchnię powstałą na skutek tego rozdzielenia.
Kohezji nie należy mylić z adhezją czyli zdolnością do łączenia się powierzchni ciał fizycznych. Jakkolwiek źródłem obu zjawisk jest występowanie rozmaitych…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)