To tylko jedna z 11 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Deklarowanie zmiennych i typów
Visual C++ 6.0
Każdy moduł programu jest kompilowany niezależnie od pozostałych. Analiza składniowa modułu odbywa się od-góry-do-dołu i od-lewej-do-prawej i polega na rozpoznawaniu jednostek leksykalnych: identyfikatorów (np. exit), literałów (np. 0), operatorów (np. +) i ograniczników (np. ;).
Identyfikatory Identyfikatorem jest spójna sekwencja liter i cyfr, zaczynająca się od litery. Identyfikator nie może mieć postaci słowa kluczowego (np. return). Za jego literę uznaje się również znak podkreślenia (_).
Litery małe uznaje się za różne od dużych. Zaleca się, aby w wielosłowowych nazwach zmiennych i funkcji, wszystkie słowa, z wyjątkiem pierwszego, były zapisane za pomocą dużych liter.
np.
forSale speedLimit veryLongName
Literały
Literałami są liczby (np. 12, 0xff i 2.e-3), znaki (np. 'a') i łańcuchy (np. "Hello"). Każdy literał jest nazwą zmiennej ustalonej. Jej typ wynika z zapisu literału.
Uwaga: Jeśli łańcuch ma zawierać znak \ (ukośnik), to należy go zapisać jako \\ (np. "C:\\Data.txt).
np.
'a' '\n' '\0' // nazwy zmiennych typu char
12 -12 0 // nazwy zmiennych typu int
-2.4 2.e4 .2 // nazwy zmiennych typu double
"a" "N" "\n" // nazwy zmiennych typu char [2]
Deklaracje
Każde użycie identyfikatora musi być poprzedzone jego deklaracją. Deklaracja kompletnie opisująca zmienną (określająca jej wartość początkową), typ (wyszczególniająca strukturę jego obiektów) i funkcję (podająca jej ciało) jest nazywana definicją. W skład deklaracji wchodzą specyfikatory, deklaratory i inicjatory.
np.
const int tab[3] = { -1, 0, +1 };
Specyfikatorami są const i int, deklaratorem jest tab[3], a inicjatorem jest = { -1, 0, +1 }.
Nagłówki
Deklaracje typów i funkcji są ujmowane w nagłówki. Każdy nagłówek jest zapisany w odrębnym pliku. Włączenie nagłówka odbywa się w miejscu wystąpienia wyszczególniającej go dyrektywy #include.
Do najczęściej używanych nagłówków należą: iostream.h i iomanip.h, math.h, string.h i stdlib.h. Dwa pierwsze włączają do modułu deklaracje zmiennych i operatorów wejścia-wyjścia (cin, cout, ,
(…)
…] = { 10, 20 };
Zmienne skalarne
Deklaracja zmiennej skalarnej określa jej identyfikator oraz wyszczególnia typ danych jakie można przypisywać zmiennej (np. int, double, char).
int number;
double speedLimit;
char separator;
Wartość początkową zmiennej określa się za pomocą inicjatora. Jeśli deklaracja zmiennej zawiera jawny albo domniemany inicjator, to jest jej definicją.
int minValue = 10, maxValue = 90…
… musi być wyrażona za pomocą wyrażenia stałego. Wyrażenie stałe może zawierać literały i identyfikatory zmiennych ustalonych, ale nie może zawierać operatora połączenia.
const int Count = 3;
double sizes[Count] = { 2.4, 3.8, 5.2 };
int values[] = { 10, 20, 30, 40, 50 };
int Size = 4;
double reals[Size]; // błąd
Tablica sizes składa się z 3 zmiennych, z których każda jest typu double.
Tablica values składa się z 5…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)