To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Czynniki wzrostu dochodu narodowego Wzrost dochodu narodowego oznacza, że w danej gospodarce dokonują się zmiany ilościowe polegające na wzroście podstawowych wielkości makroekonomicznych tj. produkcja, zatrudnienie, inwestycje, konsumpcja, rozmiary eksportu.
Jeżeli takim zmianom ilościowym towarzyszą zmiany jakościowe to oznacza to, że w danej gospodarce występują procesy rozwoju gospodarczego. Żeby można było mówić o rozwoju gospodarczym musi występować nie tylko wzrost zatrudnienia ale też musi wzrosnąć jakość zatrudnianych osób czyli wśród zatrudnionych powinny dominować osoby o wyższym poziomie umiejętności i kwalifikacji. Jest to ważna przesłanka poprawy jakości istniejącego kapitału rzeczowego w kierunku jego unowocześnienia poprzez zastosowanie postępu technicznego. Rozwój gospodarczy wymaga określonych procesów restrukturyzacji gospodarki polegających na zwiększeniu udziałów nowoczesnych dziedzin w wytwarzaniu dochodu narodowego zaś zmniejszaniu udziału dziedzin przestarzałych.
W krótkim okresie czasu o wzroście dochodu narodowego decydują czynniki popytowe. Czynniki popytowe obejmują popyt na dobra wszystkich podmiotów gospodarczych. Determinują one wielkość faktycznie wytworzonego dochodu narodowego w gospodarce. Łączny agregatowy popyt decyduje o wielkości produkcji faktycznej i faktycznego dochodu narodowego w krótkim okresie czasu.
W krótkim okresie wielkość popytu na różne dobra określa wielkość faktycznej produkcji tych dóbr czyli faktycznego PKB. Wzrost popytu jest zatem przesłanką wzrostu produkcji podaży dóbr czyli wzrostu PKB.
Zmniejszenie agregatowego popytu przyczynia się ograniczenia faktycznej produkcji i dochodu faktycznego. Poprawa koniunktury gospodarczej zapewnia wzrost: inwestycji, zatrudnienia, dochodów, produkcji i wzrost popytu na czynniki produkcji i dobra. Agregatowy popyt obejmuje: App= C+I+G+Ex netto . Agregatowy popyt przejawia się w postaci wydatków w gospodarce. Wydatki te obejmują: C - wydatki konsumpcyjne gospodarstw domowych. Są to wydatki na: nietrwałe dobra konsumpcyjne, dobra trwałe (meble, komputer) oraz usługi konsumpcyjne (usługi kulturalne, wypoczynkowe, lekarskie, turystyczne)
I - wydatki sektora prywatnego o charakterze inwestycyjnym - wydatki przedsiębiorstw prywatnych (wydatki na urządzenia, maszyny, środki transportu, budowle) i gospodarstw domowych (budowa lub kupno domu, zakup mieszkania)
G - wydatki rządowe (organów samorządowych oraz centralnych) - wydatki państwa obejmują wydatki o charakterze konsumpcyjnym i inwestycyjnym np. na utrzymanie sfery budżetowej. Wydatki o charakterze inwestycyjnym związane są z utrzymaniem wojska, policji, sądownictwa, wydatki na aktywne programy walki z bezrobociem. Wydatki na dobra konsumpcyjne państwo może tworzyć pośrednio przyznając wynagrodzenia lub bezpośrednio organizując np. żywienie zbiorowe w szpitalach, domach dziecka.
(…)
… jest charakterystyczny dla krajów o wysokiej liczbie ludności w wieku produkcyjnym oraz wysokim przyroście naturalnym. Zatrudnienie zależne jest od liczby ludności w wieku produkcyjnym oraz aktywności zawodowej tej ludności.
Osiąganie wzrostu produkcji i dochodu narodowego (∆Y) w drodze wzrostu zatrudnienia oznacza stosowanie pro zatrudnieniowego modelu wzrostu gospodarczego. Model ten zastosowały w ostatnich latach…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)