To tylko jedna z 4 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Balistyka i badanie broni - część 1 Broń to nie tylko colt, czy beretta, ale każde urządzenie, które: -jest przystosowane do rażenia pociskami na znaczną odległość -wyrzuca pociski z lufy bądź też innej części, która jest jej odpowiednikiem, co następuje na skutek sprężenia gazów powstałych w wyniku spalania się materiału miotającego (np.prochu). -użyte zgodnie z przeznaczeniem stanowi zagrożenie dla zdrowia lub życia. Ta definicja straciła nieco na aktualności w wyniku postępu techniki. Teraz do broni palnej zalicza się również: broń rakietową pneumatyczną miotającą substancje niestałe (gaz, ogień) elektryczną laserową Amunicja: W badaniach kryminalistycznych bierze się pod uwagę wymiary naboju, jego kształt i ciężar, materiał użyty do produkcji naboju i łuski, producenta, serię i rok produkcji. Cechy grupowe określa się też na podstawie zespolenia pocisku z łuską, kształtu kryzy, masy pocisku i łuski, składu chemicznego i budowy. Mając do dyspozycji łuskę i wiedzę o miejscu, z którego strzał został oddany i kierunku strzału można ustalić z jakiego typu broni strzelano. Ustala się to na podstawie kąta i odległości wyrzutu łusek, charakterystycznych dla konkretnego typu. Do identyfikacji indywidualnej wykorzystuje się (podobnie jak w mechanoskopii) ślady pozostawione przez gwint lufy (narzędzie) na łusce (przedmiocie). Na tej podstawie ustalamy: 1) cechy grupowe - rodzaj amunicji - kaliber pocisku - system broni 2)cechy indywidualne - czy pocisk wystrzelony został z danego egzemplarza broni - czy broń ta była już "notowana" Oczywiście takie badania nie są możliwe w przypadku pocisku wystrzelonego z broni gładkolufowej, bo jak sama jej nazwa wskazuje, broń ta ma gładką lufę. Narzędzia używane do badań śladów na pociskach to mikroskopy stereoskopowy i porównawczy. Ślady na łuskach moga powstać już podczas ładowania amunicji. Później kolejno każda część broni pozostawia charakterystyczne dla siebie uszkodzenia. I tak: ślad iglicy na spłonce, czółka trzonu zamka, pazura wyciągu i wyrzutnika. Wzajemne położenie śladów pazura i wyrzutnika daje pojęcie o typie broni. W przypadku łuski naboju wystrzelonego z rewolweru liczba śladów ogranicza się do śladów grota iglicy oraz komory nabojowej bębenka. Na podstawie badań łuski ustala się: 1) w identyfikacji grupowej - rodzaj naboju - kaliber - system - typ 2)w identyfikacji indywidualnej - czy nabój (łuska) został wystrzelony z konkretnego egzemplarza broni Odległość z jakiej został oddany strzał i kierunek strzału stwierdza się przy przestrzale szyb na podstawie wielkości i stożkowatego kształtu przestrzeliny o wierzchołku skierowanym w kierunku, z którego padł strzał. W przypadku dwóch przestrzelin łatwiej jest ustalić kierunek i kąt oddania strzału. Badanie pozwala nie tylko na określenie odległości i kierunku, ale czasem też na wstępne ustalenie typu broni. Wykorzystuje się także występujące w obrębie przestrzeliny osmalenia i drobiny prochu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)