Badanie zjawiska fotoelektrycznego

Nasza ocena:

5
Pobrań: 49
Wyświetleń: 672
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Badanie zjawiska fotoelektrycznego - strona 1 Badanie zjawiska fotoelektrycznego - strona 2 Badanie zjawiska fotoelektrycznego - strona 3

Fragment notatki:

Temat: Badanie zjawiska fotoelektrycznego 1 Wstęp teoretyczny Zgodnie z hipotezą Einsteina, światło to strumień szczególnych cząstek - fotonów,  z których każdy niesie bardzo małą, ściśle określoną porcję energii - kwant energii. Foton światła niesie o energii :                    E h hc = = ν λ oddziałując z elektronem przekazuje mu całą energię. Jeżeli energia ta jest wystarczająca do  pokonania sił, jakimi elektron jest związany z metalem, istnieje skończone  prawdopodobieństwo wyrwania elektronu z powierzchni metalu. Mówimy wtedy o zjawisku  fotoelektrycznym zewnętrznym. Energia kinetyczna elektronu jest równa energii fotonu  pomniejszonej o pracę potrzebną na wyrwanie elektronu  z powierzchni metalu.                                                   E h W K O = − ν Jest to równanie Einsteina - Millikana. Natomiast zjawiskiem fotoelektrycznym wewnętrznym nazywa się zmianę oporu elektrycznego  półprzewodników pod wpływem oświetlenia. Pochłonięcie kwantu promieniowania o  odpowiedniej energii powoduje wzbudzenie elektronu z pasma podstawowego do pasma  przewodnictwa, czyli - powstanie pary nośników: dziury i elektronu. Względna zmiana oporu będzie tym większa, im większa będzie liczba nośników  dodatkowych w porównaniu z nośnikami w półprzewodniku nieoświetlonym. Względna zmiana oporu fotoopornika pod wpływem oświetlenia zależy od kształtu próbki. 2  Ćwiczenie 1    Wyznaczanie charakterystyki prądowo napięciowej fotokomórki: Użyte przyrządy - woltomierz magnetoelektryczny kl. 0,5 -  µ amperomierz kl. 1 - miarka  -  zasilacz prądu stałego - fotokomórka W celu wykonania ćwiczenia zestawiono układ wg. poniższego schematu, a następnie  ustawiono fotokomórkę w znanej odległości „L” od punktowego źródła światła. Zmieniając  napięcie „U” od 10 do 100 [V] notowano wychylenie  µ amperomierza. Pomiary powtórzono  dla trzech różnych odległości „L”. źś -źródło światłą Fk - fotokomórka G - galwanometr V - woltomierz K - wyłącznik R - regulator napięcia Zestawienie wyników L = 0,265 [m] L = 0,46 [m] L = 0,66 [m] Lp. U I U I U I --- [V] [ µA] [V] [ µA] [V] [ µA] 1 10 0,42 10 0,1 10 0,04 2 20 0,66 20 0,21 20 0,08 3 30 0,77 30 0,25 30 0,12 4 40 0,84 40 0,28 40 0,14 5 50 0,88 50 0,31 50 0,15 6 60 0,9 60 0,32 60 0,16 7 70 0,92 70 0,33 70 0,17 8 80 0,93 80 0,35 80 0,17 9 90 0,96 90 0,36 90 0,18 ... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz