Prawo konstytucyjne

Na prawo konstytucyjne składa się wiele zagadnień z różnych obszarów życia publicznego i prywatnego człowieka.

Wolności i prawa ekonomiczne, socjalne i kulturalne:

-z których korzystać może każdy człowiek na terytorium RP (...)

-z których korzystać mogą tylko obywatele RP: prawo do zabezpieczenia społecznego w razie niezdolności do pracy i w razie pozostawania bez pracy; równy dostęp do świadczeń opieki zdrowotnej finansowanej ze środków publicznych; prawo zakładania szkół wszystkich szczebli; równy dostęp do wykształcenia.

Ustawa o organizacji i trybie pracy Rady Ministrów formułuje również - w art. 7 -zasada jednolitej realizacji przez wszystkich członków Rady Ministrów polityki ustalonej przez rząd. Każdy z nich zobowiązany został m.in. do: realizowania ustalonej polityki, współdziałania z innymi członkami rządu, nadzorowania działalności terenowych organów administracji rządowej, współdziałania z samorządem terytorialnym i organizacjami społecznymi, reprezentowania w swoich wystąpieniach stanowiska zgodnego z ustaleniami przyjętymi przez rząd. Równocześnie jednak art. 21 ust. 4 ustawy o Radzie Ministrów przyznaje jej członkowi prawo do zgłaszania do protokołu obrad swego odrębnego stanowiska wobec przyjętego rozstrzygnięcia. Ma to określone znaczenie polityczne i może stanowić ważną informację dla wyborców. Nie upoważnia jednak przegłosowanego członka Rady Ministrów do realizowania w swej działalności własnego stanowiska i pomijania jednolitego stanowiska rządu, które powinien przestrzegać tak długo jak długo wchodzi w jej skład. W innej sytuacji Rada Ministrów uległaby przekształceniu w „federację samodzielnych ministrów", prowadzących własną politykę, w celu osiągnięcia własnych korzyści politycznych.

Mandat związany (imperatywny) – współcześnie występuje sporadycznie. Opiera się na założeniu że przedstawiciel reprezentuje swoich wyborców, a nie zbiorowy podmiot suwerenności lub też że reprezentuje zarówno tych którzy go wybrali jak i ogół społeczeństwa. Wyborcy mogą formułować nakazy i udzielać przedstawicielowi instrukcji, a także odwołać go przed upływem kadencji.

Zasada niezależności sądów : Są tutaj trzy ogólne zasady:

- Oddzielenie organizacyjne sądownictwa od organów innych władz

- zakaz zmieniania lub uchylania orzeczeń sądowych przez organy innych władz. Wyjątek stanowi prawo łaski przysługujące prezydentowi i amnestia będąca w gestii parlamentu

- organy innych władz mogą ingerować tylko w poza orzeczniczą sferę działalności sądów i wyłącznie w przypadkach określonych w ustawie niezawisłość sędziowska oznacza brak podporządkowania innym organom (niezależność wobec organów pozasądowych), orzekanie na podstawie konstytucji i ustaw zgodnie z własnym sumieniem i w granicach określonych przez prawo a także zakaz przynależności do partii politycznych, związków zawodowych i prowadzenia dział. gosp. nikt nie może wywierać nacisku i wpływać na sędziego w kierunku takiego czy innego rozstrzygnięcia sprawy. Zapewnia to obiektywność i neutralność sędziego.