Regionalna konstytucjonalizacja praw człowieka w systemie Rady Europy

Statut RE bazuje na trójfundamencie wartości europejskich:

- autentycznej demokracji

- osadzonych w przyrodzonej godności praw człowieka i podstawowych wartości

- zasadzie rule of law wykraczającej poza ramy pozytywistycznej praworządności

więc uznanie i przestrzeganie praw człowieka staje się podst. warunkiem ratyfikacji statutu i członkostwa RE

a podst. organy RE (Komitet Ministrów i Zgromadzenie Parlamentarne) uzyskują kompetencje w dziedzinie przyjmowania uchwał m.in. dot. praw czlowieka w Europie

korzystają obficie z tej kompetencji kształtując bogaty zbiór europejskiego soft law

- państwa mają wprowadzać w życie odnośne unormowania z czym wiąże się obowiązek przedkładania

sprawozdań i kompetencja kontrolna Komitetu

- Komitet może kwalifikowaną większością głosów zawiesić dane państwo w prawach członka RE,a nawet

wykluczyć je z organizacji

2. Natychmiast po wejściu w życie Statutu rozpoczęto prace nad Konwencją o Ochronie Praw Człowieka i

Podstawowych Wolności (EKPC) – która nie przeciwstawia się systemowi uniwersalnemu

istotne jest też, że państwa RE są zarazem członkami NZ, uznają znaczenie PDPC i w zasadzie są też stronami

Międzynarodowych Paktów Praw Człowieka

dlatego można spoko powiedzieć, że europejska konstytucjonalizacja praw człowieka na bazie statutu RE spełnia wymóg jej dopuszczalności w świetle wymagań Karty NZ. Od państw stających się członkami RE oczekuje się jak najszybszego ratyfikowania EKPC (jest to de facto

obowiązek). EKPC może być więc uznana za trzon normatywny w systemie współpracy europejskiej na bazie

Statutu RE.

EKPC stanowi zasadniczy składnik uzupełniający w stosunku do Statutu RE europejskiej

konstytucjonalizacji praw człowieka W zasadzie to samo dot. EKS

- zwłaszcza, że Komitet Ministrów i Zgr. Parlamentarne są jeszcze bardziej zaangażowane w ocenę wypełniania przez państwa zobowiązań członkowskich płynących z EKS

- ale z drugiej strony: specyficzny model wiązania się państw zobowiązaniami z cz. II EKS

dopuszczający niepełną ratyfikację.