Pierwsza i druga fala

Społeczeństwo zostaje zorganizowane wokół tej masowej formy produkcji: dzielnice robotnicze, związki zawodowe w „bezpiecznych granicach", odrzucenie radykalizmu społecznego, aktywne państwo opiekuńcze, dobrze zdefiniowana hierarchia zawodów; wytwarzanie popytu na masowe dobra. Zdaniem Tofflera w Drugiej Fali „faktorie, fabryki zaczęły zatrudniać masy osób pracujących nad masowym produktem, który miał zaspokoić potrzeby innych w tańszy, szybszy, lecz nie do końca lepszy sposób od tradycyjnych wówczas form produkcji. Ludzie pracujący na roli czy we własnych małych zakładach produkcyjnych zaczęli szukać zarobków w fabrykach, które skutecznie niszczyły mniejszą i gorzej zorganizowaną konkurencję".

Na Drugą Falę składa się kilka różnych haseł-kluczy. Jednym z nich jest rodzina nuklearna, czyli składająca się z heteroseksualnego małżeństwa oraz potomstwa. Jest ona odmienna od schematu dawnych wielopokoleniowych rodzin, gdzie w domu było miejsce dla całej familii poczynając od pradziadków, ciotek, wnuków i całej reszty. Kolejnym elementem jest system edukacji wzorowany na fabrykach (szkoła, uczelnia = miejsce, które ma dostarczyć określony towar w dużych ilościach, w tym przypadku wykwalifikowanych pracowników działających w wielkiej, industrialnej machinie). Trzecim kluczowym elementem jest „istnienie korporacji, które w wielu przypadkach jako organizacje ogólnoświatowe mają większą siłę przebicia i większe fundusze niż niejedno małe państwo".

Toffler tak podsumowuje Drugą Falę: Społeczeństwo Drugiej Fali jest industrialne i oparte na masowej produkcji, masowej dystrybucji, masowej konsumpcji, masowej edukacji, masowych mediach, masowej rekreacji, masowej rozrywce oraz broniach masowego rażenia. Jeśli połączy się te rzeczy ze standardyzacją, centralizacją, koncentracją i synchronizacją otrzymamy coś na kształt organizacji, którą powszechnie nazywamy biurokracją.