Wartości moralne
Istniały różne sytuacje związków pomiędzy problematyka praw człowieka a innymi
ważnymi kwestiami w polityce zagranicznej:
-traktowanie praw człowieka jako jednego z elementów poczynań integracyjnych
-zorganizowane współdziałanie między państwami na rzecz poszanowania praw człowieka
-presja przy użyciu różnych środków dla uzyskania pewnych koncesji w zakresie praw człowieka.
-traktowanie praw człowieka jako instrumentu konfrontacji czy rywalizacji między państwami reprezentującymi odmienne wzorce rozwojowe
Cztery sytuacje, w których istniał związek między prawami człowieka a innymi ważnymi
zagadnieniami polityki zagranicznej państw:
1. Zachód odwoływał się do praw i swobód w liberalnym ujęciu, Wschód, w odróżnieniu od doktryny, którą głosił, wymagał dla swojego przetrwania i rozprzestrzeniania ograniczania i naruszania praw człowieka na dużą skalę.
2. Zachód reprezentował najwyższe na świecie standardy przestrzegania praw człowieka, jednak był powściągliwy w krytykowaniu naruszeń w krajach słabo rozwiniętych. ZSRR zdawał sobie sprawę z tego, że nawet małe ustępstwa na rzecz zachodniej koncepcji praw człowieka zapoczątkowałyby erozję i upadek ustroju komunistycznego w danym kraju, a te reformy podjęte w jednym kraju miałyby bardzo "zaraźliwy" charakter.
3. Zachód- prawa człowieka fundamentem integracji- wymóg hegemoniczności ustrojowej w zakresie praw człowieka w Radzie Europy, UE, NATO. Kraje ASEAN natomiast w 1997r. przyjęły do swojego grona Birmę, której reżim wojskowy uchodzi powszechnie za jeden z najbardziej represywnych na świecie.
4. W latach 90. kraje wschodniej Azji oskarżały Zachód o dążenie do osłabienia ich konkurencyjnej pozycji w gospodarce i handlu światowym, usiłując forsować akceptacje zachodniej doktryny praw człowieka.
Współzależności między interesami, celami, problemami, w tym prawami człowieka w ramach polityki zagranicznej sprawia, że występują pomiędzy nimi konflikty, a linia polityki wobec praw człowieka jest zwykle niekonsekwentna. Jednak współzależności prowadzą również do stałego wzrostu rangi praw człowieka w polityce zagranicznej, żadne znaczące państwo nie może sobie pozwolić na pasywność lub nieobecność w tej dziedzinie.
Prawa człowieka i stosunki międzynarodowe
Prawa człowieka nie są wyłączna domeną prawa i instytucji międzynarodowych. Stanowią one część polityki realnej, czyli stosunków między państwami, także w wersji Realpolitik. Prawa człowieka pozostają w bliskim związku z moralnością międzynarodową. Realia polityczne, strategiczne czy ekonomiczne stosunków międzynarodowych sprawiają, ze prawa człowieka często pozostają w konflikcie z różnymi interesami i muszą przed tymi interesami ustępować.
Etykieta w stosunkach międzynarodowych
Wśród wielu polityków i badaczy problemu istnieje przekonanie, że nawet jeśli relacje między polityką, a moralnością są powikłane, a moralność bywa często nadużywana przez politykę, to w polityce zagranicznej i sm wyraźna jest obecność czynnika etycznego.
Prawa człowieka są głównym komponentem wspólnego, międzynarodowego obszaru wartości. W szerszym ujęciu prawa człowieka są częścią etyki, która wraz ze swymi normami, wartościami, ideami moralnymi wchodzi w skład form świadomości w Sm. Najczęściej chodzi o rozmaicie formułowane ideologie, będące meta-systemami wartości określonych systemów Mn. Historia dowodzi, że wartości ujmowane w formie idei czy systemów idei stają Sue jedynym z potężniejszych czynników sprawczych rozwoju ludzkich społeczności
Moralność na różnych poziomach tej strefy rzeczywistości:
• Moralność jednostki-przywódcy, polityka, dyplomaty- który w swym działaniu kieruje się różnym stopniu poczuciem moralnym
• Moralność obywateli- a w konsekwencji większych społeczności, które w określonych sytuacjach znajduje wyraz w opinii publicznej
• Czynnik moralny w sferze prawa Mn i niektórych instytucji Mn: począwszy od prawa humanitarnego aż po sojusze wojskowe
• Specyficzne pierwiastki moralne odnajdujemy w polityce różnych grup państw, np. w przypadku państw islamu, dla których uosobienie zła są USA.