Czym w istocie jest muzyka w literaturze?

1. muzyka jako element fikcji literackiej,

2. opis rzeczywistej kompozycji muzycznej stanowiący samoistny byt wpisany w utwór literacki,

3. utwór muzyczny jako model konstrukcyjny utworu literackiego,

4. wyraz „muzyka" i jego pochodne użyte jako temat wypowiedzi,

5. utwór muzyczny jako źródło inspiracji literackiej,

6. element muzyki popularnej i rozrywkowej, a także religijnej wpisane w utwór,

· muzyczność literatury- wejście w warstwę brzmieniową,

· odnalezienie w strukturze tekstu czynników o charakterze dźwiękowym: rytmika, eufonia, aliteracja, anafora, onomatopeja,

· tu podstawą jest czytanie tekstu na głos,

· autor zaleca ostrożność przy przekładzie intersemiotycznym z dźwięków na słowa, bo oddziaływanie muzyki na emocje jest kwestią indywidualną, zależną od wielu czynników, w związku z tym radzi mówić nie o przekładzie, a o inspiracji,

· dzieło muzyczne może dawać konteksty literackie: interpretacyjne, można pracować z tytułem dzieła muzycznego, może być sugestią (str. 250-251),

· kwestia poezji śpiewanej i czytania tekstu na tle muzyki.

Nie tylko „Oda do radości", czyli muzyka Beethovena na lekcjach języka polskiego.

· 3 podstawowe relacje między muzyką i literaturą:

1. muzyka jako źródło inspiracji dla literatury,

2. literatura jako źródło inspiracji dla muzyki,

3. źródło tekstu, który staje się integralną częścią dzieła muzycznego oraz pełna integracja muzyki z literaturą już na etapie tworzenia dzieła wokalno- instrumentalnego