
Czym w istocie jest muzyka w literaturze?
1. muzyka jako element fikcji literackiej,
2. opis rzeczywistej kompozycji muzycznej stanowiący samoistny byt wpisany w utwór literacki,
3. utwór muzyczny jako model konstrukcyjny utworu literackiego,
4. wyraz „muzyka" i jego pochodne użyte jako temat wypowiedzi,
5. utwór muzyczny jako źródło inspiracji literackiej,
6. element muzyki popularnej i rozrywkowej, a także religijnej wpisane w utwór,
· muzyczność literatury- wejście w warstwę brzmieniową,
· odnalezienie w strukturze tekstu czynników o charakterze dźwiękowym: rytmika, eufonia, aliteracja, anafora, onomatopeja,
· tu podstawą jest czytanie tekstu na głos,
· autor zaleca ostrożność przy przekładzie intersemiotycznym z dźwięków na słowa, bo oddziaływanie muzyki na emocje jest kwestią indywidualną, zależną od wielu czynników, w związku z tym radzi mówić nie o przekładzie, a o inspiracji,
· dzieło muzyczne może dawać konteksty literackie: interpretacyjne, można pracować z tytułem dzieła muzycznego, może być sugestią (str. 250-251),
· kwestia poezji śpiewanej i czytania tekstu na tle muzyki.
Nie tylko „Oda do radości", czyli muzyka Beethovena na lekcjach języka polskiego.
· 3 podstawowe relacje między muzyką i literaturą:
1. muzyka jako źródło inspiracji dla literatury,
2. literatura jako źródło inspiracji dla muzyki,
3. źródło tekstu, który staje się integralną częścią dzieła muzycznego oraz pełna integracja muzyki z literaturą już na etapie tworzenia dzieła wokalno- instrumentalnego