Myślenie o procesie pomagania
Ogólne teorie procesu pomagania:
1. teorie eklektyczne
- szerokie i elastyczne spojrzenie na osobowość i zachowanie
- integracja wielu idei i ich szerokie zastosowanie
- znaczenie przeszłości i uczenia się; konflikty intrapsychczne
- pomoc: przepracowanie dawnych problemów, ale ograniczające jest umiejscowienie problemów w przeszłości
- proces pomagania jest żmudny, trudno przewidzieć efekty, od pomagającego wymaga długiego szkolenia
3. teorie fenomenologiczne
- unikalność percepcji rzeczywistości przez każdą osobę
- pomagający ma wejść w świat wewnętrznych przeżyć wspomaganego, zwłaszcza liczą się przeżycia aktualne, teraźniejszość
- ja (self) = główny instrument spostrzegający
- zawierają się tu teorie zorientowane na self i zorient. na klienta
- podstawowe założenie: dążenie człowieka do rozwoju i integracji
- pokrewna – teoria gestalt:
konfrontacja ze sobą w aktualnej rzeczywistości
szczerość w kontaktach z innymi podstawą pomagania i osobistej integracji
cel pomocy: rozszerzenie świadomości
koncentruje się na człowieku, podkreśla znaczenie celu, sensu, możliwości
- subiektywizm, niejasność, problemy badawcze