Problemy przy ustanawianiu skutecznych systemów kontroli.

Zbyt wiele uwagi przeznacza się na analizę czynników łatwo mierzalnych, podczas gdy nie zwraca się dostatecznej uwagi na kwestie, które trudne są do zmierzenia. Problem ten występuje dlatego, że szybciej i łatwiej można zmierzyć efektywność czynników pozwalającej się skwantyfikować. Na przykład często szczegółowo sprawdza się wskaźniki fluktuacji osób zatrudnionych, ale nie kontroluje się kompletnie lub w niewielkim stopniu tego, czy w przedsiębiorstwie pozostają pracownicy o najlepszych kwalifikacjach. W efekcie system kontroli może skoncentrować swoją uwagę na stosunkowo nieistotnych sprawach kosztem ważniejszych celów danej organizacji.

Nadmiernie podkreśla się ważność czynników krótkookresowych kosztem długookresowych. Wyniki w długich okresach trudniejsze są do przewidzenia niż osiągnięcie krótkookresowych. Niełatwo też zaprojektować miary, które wiązałyby wyniki długookresowe z konkretnymi działaniami bieżącymi. Na przykład dobra opinia u klientów może być istotnym wyznacznikiem długotrwałego rozwoju, ale kierownicy mają trudności z przyłączeniem jej do systemów kontroli. Długofalowy rozwój i przetrwanie może więc nie być wystarczające do przyciągnięcia należnej uwagi w systemach kontroli.

Brak dostosowania systemu kontroli do zmian znaczenia w czasie trwania różnych czynności i celów. Żadna organizacja nie pozwoli sobie na zaniedbywanie takich spraw, jak niezawodna jakość, czy gwarantowana dostawa towarów lub rozwijanie nowych wyrobów oraz kontrola kosztów produkcji i sprzedaży.