Program i poezja Polskich futurystów literatura a niepodległość
Polscy futuryści myśleli głownie o swojej przyszłości, nie wiedzieli co tu robić więc
pisali, trochę tu, trochę tam, czasem jeszcze gdzie indziej. Lubili swoją pracę,
inaczej nie byliby futurystami, w wolnych chwilach chodzili polemizować z inną
znaną grupą - polskimi punkami, którzy głosili wysokie hasła m.in. „no future"
(Lipnicki T., 1980). Najbardziej znana polemika miała miejsce w 1982 r. w Jarocinie,
wówczas Peiper i Przyboś wykrzykiwali ze sceny: anarchiści na księżyc, precz ze
szkapą metafizyki oraz punk is dead. W odpowiedzi zostali zasypani licznymi
butelkami po jabolach oraz petami. NIE ZNIECHĘCIŁO to jednak naszych
umiłowanych poetów, którzy dalej wnosili do polskiej literatury ogólnoeuropejskie
doświadczenia estetyczne. Nikt wprawdzie z Europejczyków dalej nie wiedział jaki
związek ma szkapa z metafizyką oraz gdzie jest nasza szkapa i dlaczego
Konopnicka już o niej wspominała. To tyle, Mrożek się wtrącił i powiedział dość
tego! Pisała KG
- w ówczesnej publicystyce kulturalnej prezentowano mocne przekonanie, że
odzyskanie niepodległości wywołać musi głęboką przemianę w literaturze, tzn.
uchylić jej dotychczasowe zadania społeczne – futuryzm w pełni odpowiadał tym
oczekiwaniom, występując z postulatami swobodnego, czysto artystycznego
eksperymentu i wnosząc do polskiej literatury europejskie doświadczenia
estetyczne
- problematyka społeczna była u nich obecna o tyle, że poruszano sprawy cywilizacji
- język zaumny to język wykorzystujący pewne zasady występujące w języku, np.
większą częstotliwość występowania jednych głosek – wykorzystując te zasady,
operacje językowe uzyskiwały sens, a wiersz stawał się wypowiedzią
- wykorzystywano gry językowe jako sposób na przekroczenie reguł języka
- wiersze „zaumne" demonstrowały odrębność reguł wypowiedzi wobec języka
poetyckiego i mowy ogólnej – ich tworzywo stanowił zwykły materiał językowy,
poddany jednak innemu uporządkowaniu
- jednocześnie rozwijano utopijną ideę dotarcia do tego, co w języku rdzenne, pierwotne.