To tylko jedna z 2 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
24 K. Wyka: Problematyka pokoleń literackich główny element spajający pokolenie - przeżycie czasu;
w wieku wkraczania w społeczeństwo człowiek jest „urabiany”, tworzy się mu stały układ odniesienia dla przeżyć późniejszych;
przeżycia młodości utrwalają się najsilniej, bo 1) działają na osobowość o nikłym nalocie zdarzeń poprzednich, 2) składają się w obraz, przez który zawsze będziemy oglądać rzeczywistość;
młodość - wzmożone przyjmowanie wpływów, starość - skrzepnięcie duchowe;
przez wspólne przeżywanie czasu historycznego powstają czasy zbiorowe;
problem pokolenia mieści się między psychologią okresów życia ludzkiego a zbiorowym, grupowym przeżywaniem historii;
pokolenie jako miara wspólnego czasu historycznego i wspólnego losu;
s. 67 pierwszą i najszerszą podstawę pokolenia stanowi stosunek młodości do czasu historycznego (…) starość duchowa i starość pokolenia, jego skostnienie, to właściwie zachowana w swym pierwszym kształcie młodość .
Pokolenie jako pierwotna grupa społeczna: 1) pokolenie jako środowisko psychiczne - grupa pierwotna, zależna od fazy wieku;
2) luźność wewnętrzna pokolenia - w odróżnieniu od innych grup społecznych, pokolenie nie ma celu; to związek oparty na instynktownym poczuciu łączności;
spokrewnione z pojęciem położenia klasowego, niezależne od nas.
Formy pokoleń literackich: w grupę łączą się na podstawie wspólności wieku i wspólności zadań duchowych;
pierwsza forma pokolenia literackiego - koła rówieśników - małe grupy związane przyjaźnią i wyrozumieniem [grupa Skamander - najpierw łączyła ich przyjaźń, potem dochodzili „duchowi” członkowie]. Koła rówieśników - zalążek przyszłego rozszerzenia;
druga forma pokolenia literackiego - grupy, których ośrodkiem jest własne pismo, mające odmienny charakter; opierają się mniej na wspólnocie wieku i na przyjaźni, a na refleksji nad stanowiskiem młodych. To grupy programowe. Typowy objaw współczesnego życia literackiego;
trzecia i czwarta forma - odmiana wewnątrz pokolenia (powstają, bo ewolucja literacka - w rozmaitych środowiskach), i pokolenie pełne i świadome - najszersza forma społeczna pokoleń literackich - zgarnia grupy przyjacielskie i programowe, łączy je w większe części (tu na przykład romantycy, pozytywiści, konserwatyści);
grupy pokoleniowe, którym brakuje współczynnika humanistycznego to pokolenie jako grupa hipotetyczna (piąta forma) - nie mają objawów świadomości literackiej, nie mają grup programowych, kół rówieśników;
żadna z tych wymienionych pięciu form grup nie może się stać pojęciem nadrzędnym wobec pozostałych. Jedyne nadrzędne pojęcie - pojęcie pokolenia jako środowiska duchowego i ideowego;
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)