Wiarygodność Jezusa Chrystusa Na temat wiarygodności deklaracji Jezusa na swój temat mogą być trzy możliwości. Jezus specjalnie wprowadzał w błąd słuchaczy.
Jezus był nieświadomy tego co mówi np. był chory psychicznie
Jezus zawsze mówił prawdę.
Tylko jedna możliwość jest prawdziwa, ponieważ wyklucza inne. Istnieją dwie metody sprawdzenia negatywne i pozytywne. Aby przeprowadzić analizę prawdomówności Jezusa należy:
zbadać osobowość Jezusa na podstawie Ewangelii, rozpatrzyć walor.
Ewangeliści nie koncentrowali się na opisie osobowości, czy wyglądu Jezusa. Można je odczytać gdzieś na marginesie przy okazji opisów lub na zasadzie dedukcji. Na tej drodze możemy się dowiedzieć, że Jezus był człowiekiem sprawnym, zdrowym, znosił też cierpienia w czasie męki. Jego codzienne życie było proste i pozbawione wygód. Pochodził z ubogiej rodziny, więc nie miał środków na wystawne życie. Wystawiany był na wiele niebezpieczeństw, takich jak intrygi, pomówienia. Mimo takiego życia Jezus jest życzliwy i okazuje dobroć. Przyjmuje dzieci, opiekuje się chorymi, żal mu głodnych, współczuje wdowie, płacze nad Łazarze, wczuwa się w sytuację Nikodema. Jezus jest więc życzliwy, otwarty, współczujący, dobry itp. Te cechy harmonijna równowaga w zachowaniu wykluczają jakąkolwiek chorobę lub zaburzenie czy melomanię. Czasem wycofuje się w cień np. gdy ludzie chcą obwołać Go królem. Jezus jest osobą obdarzoną niezwykłą mądrością. Kiedy przyglądamy się życiu Jezusa widzimy wielką mądrość. Wielokrotnie w polemice z uczonymi w Piśmie i faryzeuszami wykazuje niezwykłą inteligencję. Nauczając ludy mówi o egzystencjalnych problemach człowieka. Z Ewangelii czerpana jest wiedza przez kulturę zachodnią nawet w czasach współczesnych. Jezus nie skończył żadnej szkoły rabinackiej, studiów itp. Jego mądrość nie pochodzi od ludzi. Jezus niczego nie poprawia i odwołuje. Wszystko co mówi, mówi w sposób ostateczny. Życie etyczne, w którym nie ma miejsca na grzech jest udziałem Jego życia. Sam Jezus jest bez grzechu. Setnik w czasie śmierci Jezusa mówi: Ten był człowiekiem sprawiedliwym. Sprawiedliwy w Biblii oznacza święty (termin święty zarezerwowany jest dla Boga). W Jezusie nie ma wad, ale w miejscu wad są cnoty. Jezu nie przebywa żadnych burz, zmagań. Taka postawa stoi w sprzeczności z hipotezą jakoby Jezus mógł świadomie wprowadzać w błąd. Cuda są potwierdzeniem wiarygodności słów Jezusa. Jezus mówi, że nawet jeżeli nie chcemy wierzyć słowom Jego to wierzmy Jego znakom. W czasie uzdrowienia paralityka na noszach deklaruje, że ma władzę odpuszczania grzechów. Uzdrowienie jest potwierdzeniem tej deklaracji. Cuda są często potwierdzeniem Jego nauki. Wyrzuca miastom np. Betsaidzie i Korozain, że pomimo cudów nie nawróciły się. Cuda są powodem nawróceń, wielbienia Boga, ale czasem są powodem zawiści, zazdrości, zwłaszcza ze strony faryzeuszów. Opis Ewangelii jest prosty, nie posiada ubarwień, patosu. Oczywiście cuda były działane ze względu na dobro, a potwierdzenie nauki jest tylko jednym aspektem cudu.
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)