Wykład 13 (27.05.2008) Jezus jako posłany przez Boga, aby nieść ludziom objawienie i Słowo Boże. (Łk 4)
Nie jest przypadkiem, że Jezus na początku swej publicznej działalności czyta Iz 61, bo tym sposobem pokazuje, że tekst ST znajduje wypełnienie w Jego osobie.
Początek działalności - wraz ze zstąpieniem na wybranego Ducha Pańskiego, który udziela mocy i światła, dzięki której mogą odczytać Bożą wolę i tym sposobem mogą być głosem Boga lub sumieniem dla swojego narodu, właśnie dzięki temu, że działa w nich Duch Boży.
I Jezus już na początku swej działalności mówi, że jest w Nim Duch Boży.
„Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski od Pana.”
Łk 4, 18-19
Jezus jest Mesjaszem - jest namaszczony Duchem Świętym.
Stary Testament wielokrotnie mówi o namaszczeniu króla czy kapłana, o namaszczeniu prorockim wspomina tylko 2 razy (w 1 Krl i Iz 61).
Od tego momentu Jezus występuje jako wysłannik Boży. Został posłany, aby ubogim głościć Ewangelię. Gr. euangelidzomai - głosić ewangelię (dobrą nowinę)
Łukasz używa tego słowa dość często, bo 9 razy (Mt - 1 raz, Mk - ani razu)
- głoszenie jest przekazywaniem nauki Bożej w mocy Ducha.
- działalności tej towarzyszą cuda, które potwierdzają prawdziwość Ewangelii
Łk 4, 31-37 ( w. 36 ) - uzdrowienie opętanego
Łukasz bardzo mocno pokazuje, że Jezus uzdrawia słowem.
Spotkanie z Piotrem - „na Twoje słowo zarzucę sieci”
Słowo Jezusa ma moc stwarzania i przemiany rzeczywistości
- cuda (czyny) są częścią Ewangelii, są Słowem Bożym, objawiają Boże miłosierdzie.
W kontekście tych znaków pada wyznanie wiary ludu („A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród nas, i Bóg łaskawie nawiedził lud swój».” Łk 7, 16)
Wskrzeszenie młodzieńca z Nain (Łk 7, 11 nn)
*te same wydarzenia które mają miejsce w życiu Eliasza, mają też miejsce w życiu Jezusa.
W działalności Jezusa na nowo wraca ruch proroków (ludzie wyraźnie odczuwają, że w Jezusie jest obecny sam Bóg).
Łukasz stara się unikać utożsamiania Jana Chrzciciela z Eliaszem. Wg Łukasza to Jezus przypomina Eliasza.
Łk 24, 13-35 (uczniowie idący do Emaus)
Łk 24, 21 - najkrótsze streszczenie całej działalności Jezusa.
- działalność nauczycielska i cudotwórcza
Łk 24, 32 («Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?»)
Łk 24, 44-48 (Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». Wtedy oświecił ich umysły, aby rozumieli Pisma, i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie, w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.)
(…)
… będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jerozolimy. Wy jesteście świadkami tego.)
Apostołowie kontynuują prorocką misję Jezusa Chrystusa.
Łk 13,31-33 (W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli Mu: «Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić». Lecz On im odpowiedział: «Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam złe duchy i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu. Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jerozolimą.)
Łk 11, 49-51 (Dlatego też powiedziała Mądrość Boża: Poślę do nich proroków i apostołów, a z nich niektórych zabiją i prześladować będą. Tak na tym plemieniu będzie pomszczona krew wszystkich proroków, która została przelana od stworzenia świata, od krwi Abla aż do krwi…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)