Tranzystor

Nasza ocena:

5
Pobrań: 28
Wyświetleń: 819
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Tranzystor - strona 1 Tranzystor - strona 2 Tranzystor - strona 3

Fragment notatki:


I.  ZAGADNIENIA TEORETYCZNE Półprzewodnikami nazywają się ciała o szczególnych cechach przewodnictwa  elektrycznego.  Szczególnie charakterystyczną ich cechą jest zależność ich przewodnictwa  właściwego od temperatury:     o b T e  / gdzie b jest stałą zależną od rodzaju półprzewodnika.  Istnieją półprzewodniki samoistne  (samoistnie występujące w naturze, np. german, krzem) i domieszkowe.  Własności  półprzewodników zależą w dużym stopniu od obecności domieszek.  W odróznieniu od  metali, gdzie domieszki zmniejszają przwodnictwo elektryczne, wprowadzenie nawet  nieznacznej ilości domieszek do półprzewodników powoduje w nich bardzo wyraźny wzrost  przewodnictwa elektrycznego. Wprowadzenie np. do krzemu domieszek boru zwiększa liczbę tak zwanych “dziur”  — pustych miejsc, do których mogą przechodzić elektrony, co daje półprzewodnik typu  p   — półprzewodnik, w którym prąd przenoszony jest przez dziury, spełniające rolę nośników  dodatnich.  Natomiast domieszkowanie fosforem daje półprzewodnik typu  n , gdzie prąd  przenoszony jest przez nośniki ujemne. Po połączeniu tych dwóch typów materiałów, wskutek dyfuzji dziur i elektronów, na  ich styku utworzy się warstwa zaporowa, której różnica potencjałów będzie przeciwdziałać  dalszej dyfuzji elektronów w kierunku  n → p : Przyłożenie do połączonych półprzewodników  n-p  zewnętrznego pola elektrycznego  powoduje naruszenie równowagi.  Przepływ prądu przez złącze  n-p  uzależniony jest od tego  czy dodatni biegun źródła prądu połączymy z półprzewodnikiem typu  n  czy typu  p .  W  pierwszym przypadku, z powodu przeciwdziałania zewnętrznego pola elektrycznego  ruchowi dziur i elektronów, prąd praktycznie nie będzie płynął.  Ten kierunek włączenia  złącza  n-p  w obwód źródła prądu stałęgo nazywamy kierunkiem  zaporowym .  W drugim zaś  przypadku, gdy strona  p  otrzyma wystarczająco duży potencjał dodatni, przez złącze połynie  prąd o znacznym natężeniu.  Ten kierunek z kolei nazywamy kierunkiem  przewodzenia .  Ze  względu na te własności złącza  n-p  nazywamy je  diodą półprzewodnikową . Układ trzech półprzewodników typu  p-n-p  nazywamy  tranzystorem : Tranzystor ma dwa złącza  p-n  i na obu tworzy się warstwa graniczna.  Napięcie zewnętrzne,  przyłożone w obwodzie wyjściowym, jest tak dobrane, że pomiędzy emiterem a kolektorem  nie płynie prąd.   Jeśli jednak w obwodzie wejściowym, między bazą a emiterem, przyłoży  się dostatecznie dużą różnicę potencjałów, to baza przybierze potencjał ujemny, z emitera do 

(…)

… płynąć dziury i bariera potencjału na złączu zniknie. Słaby prąd w obwodzie
wejściowym wywoła w obwodzie wyjściowym przepływ prądu o znacznie większym
natężeniu.
II. Opis doświadczenia
Celem doświadczenia było określenie charakterystyk danego tranzystora: przewodności
wyjściowej, wzmocnienia OE, oporu wyjściowego Rwy, i współczynnika wzmocnienia w
układzie OB. W tym celu zmontowano układ według schematu…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz