To tylko jedna z 15 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
1 TEKTONIKA PŁYT Teoria tektoniki płyt przyjmuje, Ŝe litosfera nie jest ciągła, lecz składa się z kilkunastu sztywnych płyt tektonicznych zwanych teŜ krami, które przemieszczają się po plastycznej astenosferze 2 Twórcą hipotezy dryfu kontynentów jest Alfred Wegener , który w roku 1915 opublikował prace p.t. „Powstanie kontynentów i oceanów”. Przedstawił w niej na mapach rozmieszczenie lądów i oceanów w trzech epokach geologicznych. Alfred Wegener (1880 – 1930) UwaŜał on, ze bloki kontynentalne zbudowane ze skał lŜejszych zanurzone są w podłoŜu o większej gęstości i właściwościach plastycznych co umoŜliwiało przemieszczanie się bloków kontynentalnych w poziomie. Argumenty Alfreda Wegenera : 3 1. podobieństwo linii brzegowej, zauwaŜone zresztą juŜ wcześniej (F. Bacon, C. Pellegrini, H. Baker) 2. podobieństwo, a nawet identyczność budowy geologicznej obszarów połoŜonych po obu stronach Atlantyku 3. występowanie podobnych i identycznych przedstawicieli fauny i flory na róŜnych kontynentach w minionych epokach geologicznych. 4 Wegener przyjął istnienie w przeszłości jednego kontynentu Pangea, który rozpadł się w triasie na szereg mniejszych bloków kontynentalnych. Dryf kontynentów umoŜliwiał powstawanie łańcuchów górskich (dryf zachodni) Kordylierów i Andów, a ucieczka od biegunów doprowadziła do zderzenia Europy i Azji w wyniku czego powstały Alpidy, a zderzenie Dekanu z Azją – powstanie Himalajów. Wegener uwaŜał, Ŝe siłami sprawczymi ruchu kontynentów ku zachodowi były siły pływowe, a wyniku ruchu wirowego powstała „siła odbiegunowa”, która przesuwała kontynenty w kierunku równika. Wyjaśnienie przyczyny ruchu kontynentów było najsłabszym punktem hipotezy - cała teoria została odrzucona. Powrócono do niej po latach. Rozwój nauk geologicznych dostarczył nowych dowodów na istnienie ruchów poziomych w skorupie ziemskiej. W roku 1929 Artur Holmes zwrócił uwagę na znaczenie ruchów konwekcyjnych w płaszczu ziemi, które mogły unosić lŜejsze kontynenty ku górze. Ta koncepcja uznawana jest aktualnie za najbardziej prawdopodobną.
(…)
… się intensywny wulkanizm (Islandia)
8
Badania magnetyzmu dna oceanicznego wykazały, Ŝe jest ono namagnesowane w róŜniące się
wiekiem pasy – równoległe do osi grzbietu śródoceanicznego: młodsze bliŜej grzbietu, a
starsze dalej.
Świadczy to o ciągłym tworzeniu się w osi grzbietu nowej litosfery oceanicznej. Ten
proces to spreding – rozrastanie się dna oceanicznego. Najstarsze dno oceaniczne liczy180
mln lat.
9…
… (spreding) została zaakceptowana i potwierdzona przez
Kanadyjczyka J. Tuzo Wilsona, który wykazał, Ŝe dno oceaniczne rozrasta się odcinkami
wzdłuŜ tzw. uskoków przekształcających.
Prawie równocześnie model ekspansji dna morskiego został wzbogacony o nowe
argumenty. Dostarczały ich wyniki badań magnetycznych dna oceanicznego, które pozwoliły
nawet na obliczenie tempa spredingu (2 cm rocznie). Wykazały…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)