Społeczeństwo obywatelskie

Nasza ocena:

3
Pobrań: 315
Wyświetleń: 1519
Komentarze: 0
Notatek.pl

Pobierz ten dokument za darmo

Podgląd dokumentu
Społeczeństwo obywatelskie  - strona 1 Społeczeństwo obywatelskie  - strona 2 Społeczeństwo obywatelskie  - strona 3

Fragment notatki:

W sensie politycznym obywatelem jest : → ten kto uczestniczy w samoorganizacji ludu, który nadał sobie polityczny sposób istnienia; jeśli obywatel zastał formę gotową to wpływa na nią angażując się w działania polityczne.
Jest on wówczas nie tylko członkiem społeczności lecz integralną częścią organizmu politycznego, a jego wola elementem które wpływa na wolę organizmu i suwerennych działaniach;
Zadaniem państwa jako ciała politycznego jest bycie taką [str 19]: formą zrzeszenia, która by broniła i chroniła całą siłą wspólną osobę i dobra każdego członka, i przy której każdy łączac się z innymi słuchałby tylko siebie i pozostał wolny. Chodzi o obronę przed wrogami zewnętrznymi i współobywatelami;
Odpowiedzialność:
→ skala mikro: codzienne opowiadanie sobie o różnych politycznych rzeczach /również zainteresowanie własnym „podwórkiem”;/;
Hegel:
Powszechny etos społeczeństwa jako wyraz powszechny ludu, posiada przewagę nad partykularnym interesem jednostek.
Społeczeństwo obywatelskie: musi ochraniać jednostkę, bronić praw jednostki /i na odwrót jednostka bronić społeczeństwa/;
Społeczeństwo obywatelskie ujęcie ekonomiczne: Przestrzeń publiczna: jest sferą w której człowiek zaistnieć może potencjalnie dla wszystkich ludzi, nie tylko dla tych dla których przebywamy jako osoby prywatne; H. Arendt kondycja ludzka : pojęcie tego co publiczne: a) str. 56: Jako to co może być widziane i słyszane przez każdego i ma najszerszy krąg odbiorców. Zjawisko, to co widziane i słyszane konstytuuje rzeczywistość .
Sfera publiczna ujmowana jest przez pryzmat funkcji: ujawniania, wydobywania na światło dzienne rzeczy /aby mogły zaistnieć dla innych/ spraw, problemów, które dzięki temu wpływa na inne osoby. b) str 59: Jako sam świat o tyle, o ile jest wspólny nam wszystkim i różny od posiadanego w nim, przez nas, prywatnego miejsca. Jako świat wytworów ludzkich /nie tylko materialne/, które nas łączą, ale też rozdzielają. Sfera publiczna to, to co stanowi nasz wytwór poprzez, który wzajemnie na siebie oddziałujemy. Gwarancją sfery publicznej, miernikiem stopnia jej rzeczywistości: jest wspólne odnoszenie się do tego samego przedmiotu. Publicznie jesteśmy kimś innym niż indywidualnie /teatr masek, gęby/ w społeczności przyjmujemy jakąś gębę.
Rola społeczna /socjologia, psychologia, filozofia → trzy różne pojęcia/: przekonania, poglądy, interakcje;
Pozycja społeczna: wyznaczają je obowiązki i uprawnienia, określające nasze relacje z innymi.
Do konstytutywnych jakości przestrzeni publicznych należy to: 1) jest otwarta; 2) to co się w niej dzieje jest jawne; W rzeczy samej przypomina ona scenę teatralną, publiczne - dostępne dla każdego, występujący mogą wrócić na widownię i dać miejsce innym.


(…)

….
Opinia publiczna w przestrzeni publicznej: pojęcie opinii publicznej jest nowe XX wieczne;
Sartori Teoria demokracji: wyrażenie stworzono przed rewolucją francuską /poprzedzało ją vox populi, wola powszechna Rousseau/;
Termin opinia publiczna nawiązuje do rozróżnienia na doksę a episteme:
opinia publiczna = doxa /coś co może być trafne, ale nie musi/ → w kontekście doksy można zadać pytanie: czym…
... zobacz całą notatkę



Komentarze użytkowników (0)

Zaloguj się, aby dodać komentarz