To tylko jedna z 12 stron tej notatki. Zaloguj się aby zobaczyć ten dokument.
Zobacz
całą notatkę
Prawo rzymskie – 24.03.2012 Służebności (servitutes) – pr.rzeczowe c.d W zachowanych źródłach nie ma ogólnej definicji rzymskich służebności, zapewne nie było jej wcale. Wiadomo jednak, że terminem servitus oznaczano w Rzymie rozmaite prawa na rzeczy cudzej, ściśle ograniczone co do treści i chronione za pomocą actiones in rem - powództwa rzeczowe, służące do ochrony praw rzeczowych. Wyróżniano 2 rodzaje służebności: 1) Służebność gruntowa – do zaistnienia takiej służebnośći potrzebne są dwa rodzaje gruntu (Są to oczywiście skróty terminologiczne, chodziło o to, że muszą być dwaj właściciele gruntów, w rzeczywistości uprawniony był każdoczesny właściciel gruntu władnącego, a obciążony każdoczesny właściciel gruntu służebnego): * grunt panujący (władnący) - praedium dominans – właściciel tego gruntu może korzystać z gruntu obciążonego. * grunt obciążony (służebny) - praedium seviens – musi znosić działanie właściciela gruntu władnącego (on ogranicza jego prawo do własności do nieograniczonego władztwa nad rzeczą) bo jedna z zasad służebności mówiła, że służebności (nie polegaja na działaniu) nie nakładają na osoby obciążone prawem obowiązku pozytywnego działania, a jedynie zmusza do znoszenia takiego działania. Służebności gruntowe powstałe w Rzymie w związku z charakterystycznym ukształtowaniem tamtejszego terenu. Ogromne rozdrobnienie gruntu, ogromna współzależność pomiędzy właścicielami pobliskich nieruchomości – czasami praktyczna eksploatacja jakiegoś gruntu byłaby niemożliwa bez możliwości korzystania z sąsiedniej nieruchomości i tak zaczęły powstawać służebności gruntowe. Służebności gruntowe można podzielić na dwa rodzaje – jest to podział ze względu na przeznaczenie gruntu. a) Służebności gruntów wiejskich (servitutes praediorum rusticorum) – miały na celu poprawić komunikację (jeśli chodzi o uprawiane grunty), polepszyć ich gospodarkę wodną. Do najstarszych służebności gruntów wiejskich można zaliczyć: * iter — prawo przechodu przez cudzy grunt; * actus — prawo przechodu i przepędzania zwierząt przez cudzy grunt; * via — prawo przechodu, przepędzania zwierząt i przejazdu przez cudzy grunt (w szczególności po osobno urządzonej drodze); * aquae ductus — prawo prowadzenia dopływu; wody przez cudzy grunt; * aquae haustus — prawo czerpania wody z cudzego gruntu. b) Służebności gruntów miejskich (servitutes praediorum urbanorum) – związane z zabudowa miasta. W 390 r. p. n. e. Rzym zostaje spalony przez Galów i wtedy zaczyna się odbudowa miasta na miarę nowych potrzeb, w sposób coraz bardziej zwarty i ciasny.
(…)
… działania zasady Superficies solo cedit (to co na gruncie należy do właściciela tego
gruntu). Uprawnienia superficiariusza zbliżone do uprawnień właściciela. Ochrona również
wzorowana na ochronie przysługującej właścicielowi, interdyktu posesoryjne, środki ochrony
peptytoryjnej.
Różnica pomiędzy dzierżawą wieczystą polega na tym, że superficiariusz nie ma obowiązku
powiadamiania właściciela gruntu…
… działania zasady Superficies solo cedit (to co na gruncie należy do właściciela tego
gruntu). Uprawnienia superficiariusza zbliżone do uprawnień właściciela. Ochrona również
wzorowana na ochronie przysługującej właścicielowi, interdyktu posesoryjne, środki ochrony
peptytoryjnej.
Różnica pomiędzy dzierżawą wieczystą polega na tym, że superficiariusz nie ma obowiązku
powiadamiania właściciela gruntu…
… świadczenia
przysługiwało zawsze stronie ekonomicznie silniejszej czyli wierzycielowi, ale jeżeli
wierzyciel nie dokonał wyboru to prawo do tego należało do dłużnika. Jeżeli jedno ze
świadczeń uległo zniszczeniu lub uszkodzeniu, niemożliwe było wykonanie tego
konkretnego świadczenia to zobowiązanie nie wygasało bo były jeszcze inne
świadczenia, które dłużnik mógł wykonać.
• Upoważnienie przemienne (facultas…
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)