Schematy retoryczne, za pomocą których nagłaśniane lub unieważniane są problemy społeczne (retoryki i kontrretoryki)
Schematy retoryczne: retoryka utraty - apel o obronę ograniczanej wartości, podmiot jest strażnikiem „świętej sprawy”, która musi być chroniona, obrońcy są bohaterami, bo przeciwstawiają się głównemu nurtowi, występują zobowiązania moralne - walka o lepszą przyszłość dla kolejnych pokoleń, ma więc charakter historyczny, podmiot przypisuje sobie altruizm
retoryka uprawnień - wartością najważniejszą jest wolność idei, równość wobec prawa, trzeba walczyć ze wszystkim co zagraża wolności, pochwała różnorodności, godności, tolerancji,
retoryka zagrożenia - wartością najważniejszą jest zdrowie i bezpieczeństwo, gdy grozi nam naruszenie zdrowia, ciała, życia (konotacje epidemiologiczne, zdrowotna, medyczne) należy się temu przeciwstawić retoryka braku rozsądku - wskazujemy na jakąś manipulację, której poddane jest społeczeństwo, czynniki poza świadomością ludzką, np. reklama, źródłem problemów jest propaganda i perswazja, głównym orężem walki jest wiedza, którą trzeba zdobywać, społeczeństwo musi zrozumieć, że jest manipulowane, retoryka klęski - widmo totalnej, wieloaspektowej katastrofy sprawy, która będzie miała wpływ na inne aspekty ludzkiej działalności, należy walczyć z podziałami i w obliczu zagrożenia zjednoczyć siły, by stawić czoła przeciwnościom.
Kontrretoryki współodczuwające- zgoda - cel, niezgoda - środki, niezgoda na przewidziane środki, ale dostrzeganie problemu, np. naturalizacja - problem istnieje, ale nic z tym nie zrobimy, zbyt duże środki, deklaracja niemocy - brak autorytetu, środków i mocy, krytyka taktyki jako sposób rozwiązania problemu, niewspółodczuwające - niezgoda - cel i środki, sprzeciw jednoznaczny, odmówienie wagi poruszanemu problemowi, nie istnieje, lub nie jest istotny. Zaliczamy do nich a) zasada pojedynczych przypadków - wyjątki, wyjęcie z kontekstu, nieduży problem, bo dotyczy pojedynczych osób b) obrócenie w śmiech - anegdota, wyszydzenie, obśmianie, c) zarzut nieszczerości - wyjawienie ukrytych i niskich motywów drugiej strony, cel często jest inny niż oficjalnie wygłaszany, d) zarzut histerii i przesady - przerysowanie, wyolbrzymienie, uleganie emocjom, Retoryka wstydu, retoryka winy i retoryka strachu
retoryka wstydu - udawanie wstydu za kogoś, kto przynosi nam wstyd, bo druga strona nie spełnia pewnych wymogów, gdy musimy na coś patrzeć, co np. robi osoba z nami związana
retoryka winy - druga strona łamie reguły moralne, przedmiotem perswazji jest sumienie, osoba jest napiętnowana, bo zrobiła coś niegodnego, niemoralnego
... zobacz całą notatkę
Komentarze użytkowników (0)